Διαβάστε

Όταν συνάντησα το 1996 για πρώτη φορά τον δάσκαλο Τσεν, που έκανε επίδειξη του στυλ Τσεν στους Αέρηδες στην Πλάκα, εντυπωσιάστηκα πραγματικά. Τον είδαμε μαζί με τον δάσκαλο μου, που έφερε το Τάι Τσι στην Ελλάδα, Πέτρο Κουρόπουλο.

Τον τελευταίο καιρό έτυχε να δω την ίδια συζήτηση σε δύο διαφορετικά σημεία του Facebook με αφορμή το ίδιο βίντεο: ένα κοριτσάκι περίπου δέκα χρονών από την Ιρλανδία παρουσιάζεται σε ένα βίντεo από κάποια επίδειξη εκτελώντας μια σειρά από ταχύτατα ακροβατικά κρατώντας ένα ξίφος και το κοινό παραληρεί από ενθουσιασμό

Ξεκίνησα το 1970 στο Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνια, σε μια εποχή που το αϊκίντο μόλις ξεκινούσε εκεί. Ήμουν πρωτοετής στο Πανεπιστήμιο της Σάντα Κρουζ και ένας από τους καθηγητές εκεί, ο σενσέι Ρόμπερτ Φρέιτζερ ο οποίος είχε μελετήσει με τον Ο-σενσέι στο Τόκιο στη δεκαετία του 1960

Όταν ξεκινάει κανείς μια πολεμική τέχνη, είναι αναπόφευκτο ο ενθουσιασμός να συνοδεύεται και από κάποια ανησυχία. Φυσικά αυτή συνδέεται με το νέο, άγνωστο περιβάλλον στο οποίο μπαίνει και αφορά κυρίως τα πρώτα μαθήματα.

Το Σαολίν Γιν Τσι Κουνγκ (少林硬气功), κατά λέξη σημαίνει "Η σκληρή ενεργειακή άσκηση των Σαολίν" καθώς αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζωτικής δύναμης ή "Τσι", για μαχητικούς σκοπούς.

Αν ο ένας από τους τρεις μεγάλους ιδρυτές των πολεμικών τεχνών, ο Μοριχέι Ουεσίμπα του αϊκίντο ήταν ο παραδοσιακός και εκκεντρικός οραματιστής και ο άλλος, ο Τζίγκορο Κάνο του τζούντο, ο εκσυγχρονιστής και ρεαλιστής εκπαιδευτικός, πού βρίσκεται ο τρίτος, ο Γκιτσίν Φουνακόσι (1868-1957)

Για πολύ καιρό με προβλημάτιζε μια λεπτομέρεια που είχα παρατηρήσει στις διάφορες απεικονίσεις μπούσι, σαμουράι, ντάιμιο και στρατηγών: αν η σέιζα ήταν όντως το επίσημο κάθισμα των ανθρώπων της υψηλότερης κάστας της Ιαπωνίας όπως λέει η ονομασία της

Διαβάζω συχνά άρθρα που διατείνονται πως οι πολεμικές τέχνες βοηθούν ένα παιδί να αναπτύξει αυτοπεποίθηση και να μάθει να αμύνεται. Ως σύμβουλός ψυχικής υγείας και εκπαιδεύτρια πολεμικών τεχνών, θέλω να καταθέσω πως αυτά τα χαρακτηριστικά δεν συμβαίνουν απαραίτητα σε όλα τα παιδιά

Το ται τσι με οδήγησε το να προσέχω τον εαυτό μου καλύτερα, εσωτερικά και εξωτερικά και το ζαζεν μου έδωσε καθαρότητα και με έμαθε να προσέχω αυτό που συμβαίνει.

Οι κινεζικές πολεμικές τέχνες παραδοσιακά συνδέονται στενά με τα ζώα, έχοντας μεγάλο αριθμό στυλ τα οποία μιμούνται τα χαρακτηριστικά και τις κινήσεις τους. Παρόλο που αυτό το συναντάμε σε πολλές ασιατικές πολεμικές τέχνες, πουθενά δεν είναι τόσο έντονο όσο στις κινέζικες.