Κένπο
Αν και διαθέτει μια ιστορία αρκετά παλιά, που μπορεί να ανιχνευτεί στις επαφές μεταξύ Κίνας και Οκινάουα και στη δημιουργία αυτού που γνωρίζουμε ως «καράτε», το στιλ που σήμερα είναι γνωστό σε όλον τον κόσμο ως «κένπο» (ή «Αμέρικαν Κένπο» ή «Κένπο Καράτε») οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στον εκ Χαβάης αμερικανό δάσκαλο Εντ Πάρκερ (1931-1990)· η γενεαλογία του Πάρκερ, περιλαμβάνει το δάσκαλό του, Ουΐλιαμ Τσόου (1914-1987) και το δάσκαλο του Τσόου, Τζέιμς Μιτόσε (1916-1981), ενώ στη διαμόρφωση της τέχνης έπαιξαν σίγουρα ρόλο και τοπικές τέχνες της Χαβάη όπως το κατζουκένμπο (οι επιρροές του οποίου από τη φιλιππινέζικη τέχνη ραβδιών και μαχαιριών έσκριμα/κάλι/άρνις, μάλλον ευθύνονται για το ότι ακόμα και σήμερα, οι ασκούμενοι στο κένπο εκπαιδεύονται στα όπλα αυτά). Οι κινεζικές, ιαπωνικές χαβανέζικες επιρροές του Πάρκερ, καθώς και το πώς εξελίχθηκε η τέχνη του, είναι ορατές στα βιβλία του, «Kenpo Karate: Law of the Fist and the Empty Hand» και «Secrets of Chinese Karate» τα οποία ακόμα και σήμερα αποτελούν σημείο αναφοράς για τους ασκούμενους.
Λόγω των πολυδιάστατων καταβολών του, ο θεατής του κένπο του Εντ Πάρκερ θα αναγνωρίσει σ’ αυτό κάποια στοιχεία από το ιαπωνικό καράτε και τα σύγχρονα ζίου ζίτσου και πολλά στοιχεία από τα κινεζικά κουνγκ φου/ γου σου. Αν και ο Πάρκερ έχει χρησιμοποιήσει την αγγλική γλώσσα για την ορολογία του συστήματός του, οι τεχνικές είναι απολύτως αναγνωρίσιμες και χαρακτηρίζονται από αρκετά μακριές διαδοχές ταχύτατων χτυπημάτων με τα χέρια και τα πόδια· ένα άλλο χαρακτηριστικό που προέρχεται από τις κινεζικές τέχνες είναι όπως και σ’ αυτές, έτσι και στο κένπο τα λακτίσματα είναι χαμηλά και έχουν στόχο το κάτω τμήμα του σώματος του αντιπάλου. Παρότι ο Πάρκερ οφείλει ένα μεγάλο μέρος της δημοτικότητάς του στην εμπλοκή του με τον κόσμο των σόου μπίζνες (ο πιο διάσημος μαθητής του υπήρξε ο Έλβις Πρίσλεϊ), η διδασκαλία της τέχνης δίνει έμφαση στην αυτοάμυνα και αυτή της η μορφή προωθείται περισσότερο ακόμα και σήμερα.
Εξοπλισμός: μαύρη φόρμα τύπου καράτε (σακάκι, παντελόνι) και για τους πιο προχωρημένους ασκούμενους, ραβδιά και μαχαίρια (συνήθως διατίθενται από τη σχολή).