Χανγκ Γκαρ
Αντίθετα με άλλα συστήματα στα οποία αναφερόμαστε σε άλλες σελίδες, το χανγκ γκαρ είναι ένα από τα συστήματα που σχετίζονται με τον ναό Σαολίν: στην αρχή του υπάρχει ο Ζι Σαν Τσαν Σι, ένας από τους θρυλικούς «Πέντε Σεβάσμιους» που γλύτωσαν από την καταστροφή του ναού Σαολίν κάποια στιγμή μεταξύ μέσων του 17ου και αρχών του 18ου αιώνα (ένας άλλος τέτοιος «Σεβάσμιος» ήταν η Νγκ Μούι, η δημιουργός του γουίνγκ τσουν), ο οποίος δίδαξε την πολεμική του τέχνη στο Χανγκ Χέι Γκουν (1745–1825) από το όνομα του οποίου προέρχεται και η μισή ονομασία της τέχνης (η δεύτερη μισή σημαίνει «γροθιά») και στο Λουκ Α-Τσόι. Από εκεί, η τέχνη φτάνει να διδαχθεί στο γιατρό και λαϊκό επαναστάτη Γουόνγκ Φέι-Χουνγκ (1847-1924), ένα πρόσωπο που εκτός από τη σημαντική του συνεισφορά στη συγκεκριμένη τέχνη, χαίρει και μιας ευρύτερης αποδοχής στην Κίνα –θεωρείται κάτι σα λαϊκός ήρωας.
Σήμερα, το χανγκ γκαρ διδάσκεται σε δύο βασικές «γραμμές», αυτή του Λαμ Σάι Ουίνγκ και αυτή του Τανγκ Φουνγκ, με αρκετές διαφορές μεταξύ τους· η ουσία του στιλ ωστόσο, δηλαδή οι φόρμες που χρησιμοποιούν εκτενώς τα όπλα (και κυρίως το πλατύ σπαθί ντάο, τα διπλά σπαθιά «πεταλούδα», τη λόγχη και τη βεντάλια), οι βαθιές, χαμηλές στάσεις (η εξάσκηση στις οποίες αποτελεί ένα από τα πιο βασικά στοιχεία της εξάσκησης στο χανγκ γκαρ) και οι δυνατές τεχνικές χεριών, τόσο για επίθεση όσο και για άμυνα, δεν αλλάζουν μεταξύ των διαφορετικών παρακλαδιών της γενεαλογίας. Με δεδομένο ότι κάποια από τα στιλ που προέρχονται από τον ναό Σαολίν δε διδάσκονται εκτός Κίνας (και για την ακρίβεια, εκτός της συγκεκριμένης περιοχής), το χανγκ γκαρ είναι μια από τις σπάνιες ευκαιρίες που έχει κάποιος που ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με τις πολεμικές τέχνες του ναού να το κάνει χωρίς να χρειαστεί να ταξιδέψει ως εκεί.
Εξοπλισμός: Μαύρη κινεζική φόρμα (σακάκι παντελόνι) και παπούτσια τύπου «κουνγκ φου». Για τους πιο προχωρημένους ασκούμενους, ξύλινα και μεταλλικά όπλα (ξίφη κ.λπ.) αν και αυτά διατίθενται συνήθως από τη σχολή.