Διαβάστε

Παρότι, κυριαρχεί η πεποίθηση πως το σύνδρομο υπερπροπόνησης αφορά μονάχα στους αθλητές που ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό -διότι το βαρύ προπονητικό τους πρόγραμμα είναι πολλές φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες ή τις δυνάμεις τους- ωστόσο, ασκούμενοι όλων των επιπέδων μπορούν -εν δυνάμει- να παρουσιάσουν σύνδρομο

Είδαμε αυτό το καλοκαίρι να συμβαίνουν στη χώρα μας καταστάσεις οι οποίες δεν έχουν προηγούμενο. Γίναμε θεατές στο πολιτικό θέατρο του παραλόγου. Σαν παρατηρητής των πολιτικών φαινομένων αποφάσισα να γράψω πάνω σε αυτό.

Τις τελευταίες μέρες έχει κάνει το γύρο των social media μια φωτογραφία που δείχνει ένα τεράστιο πλήθος συγκεντρωμένο μπροστά στην πόρτα ενός γυμναστηρίου, υποκαταστήματος μεγάλης αλυσίδας προκειμένου να προλάβει μια προσφορά για μια εξαιρετικά χαμηλή ετήσια συνδρομή.

Θέλουμε να αποκομίσουμε τα μέγιστα από την εξάσκησή μας: βλέπουμε αυτούς που εξασκούνται σκληρά και συνεχώς πιέζουν τον εαυτό τους και θεωρούμε προφανές ότι όσο πιο σκληρά εξασκείσαι τόσο καλύτερος γίνεσαι.

Η πρώτη μου επαφή με τις πολεμικές τέχνες ήταν στην ηλικία των εννέα χρόνων περίπου, όταν οι γονείς μου με έγραψαν σε μία σχολή Σίντοκαν καράτε στην Ρόδο, όπου προπονήθηκα για περίπου έναν χρόνο.

Σχεδόν όλοι όσοι μελετούν τις κλασικές πολεμικές τέχνες της Ιαπωνίας (και υποπτεύομαι και της Κίνας) έχουν κατηγορηθεί από τους ασκούμενους σε νεώτερες τέχνες για ελιτισμό και σνομπισμό –από τη μοίρα αυτή δεν εξαιρείται ούτε ο γράφων, συνεπώς δεν πρόκειται για κάτι που το φαντάζομαι.

Σανσόου, με απλά λόγια, είναι οι τεχνικές μάχης, οι συνδυασμοί δηλαδή αμυντικών και επιθετικών στοιχείων. Απλές τεχνικές όπως ένα μπλοκ συνδυασμένο με δύο ή τρία χτυπήματα, ή πιο σύνθετες όπως ένα κλείδωμα συνδυασμένο με μία ανατροπή.

Σε προγενέστερο άρθρο του Πανελλήνιου Οδηγού Πολεμικών τεχνών, με τον τίτλο: «Η πολεμική τέχνη του Μουσάσι: Χιόχο Νίτεν Ίτσι Ρίου» έγινε αναφορά στην πολεμική τέχνη του θρυλικού ξιφομάχου Μιγιαμότο Μουσάσι. Ο ιάπωνας ξιφομάχος, έχει χαρακτηριστεί ως «άγιος του ξίφους» (κενσέι)-ένας τίτλος που αποδίδεται σε πολεμιστές που έχουν

Πρέπει να το έχω ακούσει περισσότερες από 100 φορές από περισσότερους από 100 εμπλεκόμενους με τις πολεμικές τέχνες: «Σιχαίνομαι την πολιτική» λένε ομόφωνα μαθητές και δάσκαλοι αναφερόμενοι στις διαστάσεις της ενασχόλησης με την τέχνη τους που σχετίζονται με τα οργανωτικά θέματα, τις σχέσεις μεταξύ σχολών και οργανώσεων

Ήταν κυρίως θέμα τύχης και περιστάσεων. Ένα από τα πράγματα που λειτούργησαν υπέρ του Γιοριτόμο ήταν οι δύο αιώνες εξέλιξης του συστήματος, και άρα ένα μεγαλύτερο υπόγειο ρεύμα δυσαρέσκειας των πολεμιστών για το status quo το οποίο ρεύμα και εκμεταλλεύθηκε