Τοξοβολία

Πιθανότατα το ένοπλο μαχητικό άθλημα με την αρχαιότερη καταγωγή, η τοξοβολία (εδώ αναφερόμαστε στην ευρωπαϊκή, αν και θα τη συναντήσει κανείς σε όλους τους πολιτισμούς) δεν έχει πάψει να ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία σε αθλητές και κοινό –ίσως επειδή τα αποτελέσματά της είναι ορατά ακόμα και στους αμύητους ή ίσως επειδή όλοι αισθανόμαστε ότι βρίσκεται κάπου στο πολιτισμικό μας DNA. Έχοντας περάσει από διάφορες φάσεις στο πέρασμα των αιώνων και έχοντας μετατραπεί από εργαλείο κυνηγίου σε τελετουργικό σκεύος και από εκεί σε πολεμικό όπλο, το τόξο παραμένει πολύ απλό στη βάση του, παρότι η εκδοχή του που χρησιμοποιείται στη σύγχρονη τοξοβολία μοιάζει σε πρώτη ματιά αρκετά φουτουριστικό με τους σταθεροποιητές που προεξέχουν και, σε κάποιες περιπτώσεις με τις τροχαλίες μέσα στις οποίες κινείται η χορδή –τα εξαρτήματα αυτά είναι βοηθήματα για καλύτερη σκόπευση και πιο αποτελεσματική μεταφορά της δύναμης του τοξότη.

Στη σύγχρονη τοξοβολία χρησιμοποιούνται δύο είδη τόξων: αυτά με τις τροχαλίες που μόλις αναφέραμε που ονομάζονται «σύνθετα» (και που συχνά χρησιμοποιούνται από κυνηγούς) και αυτά που χρησιμοποιούνται στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις τα οποία λέγονται «ολυμπιακά» ή «σκοπευτικά αντίκυρτα». Τα απλούστερα τόξα είναι, βεβαίως τα επίπεδα παραδοσιακά, τα οποία επίσης χρησιμοποιούνται ακόμα, κυρίως από ερασιτέχνες. Καθώς η τοξοβολία απαιτεί –για προφανείς λόγους- αρκετό χώρο για την εξάσκησή της και καθώς το κόστος ενός καλού τόξου είναι αρκετά υπολογίσιμο μέγεθος, δεν είναι από τα αθλήματα που μπορεί κανείς να βρει παντού και να τα ξεκινήσει χωρίς κάποιον προγραμματισμό. Παρόλα αυτά, η συγκίνηση που προσφέρει μια βολή με τόξο, ακόμα και αν αυτή δεν είναι εύστοχη (ή ακόμα και αν είναι εύστοχη αλλά σε εύκολο στόχο –αναλόγως της διοργάνωσης οι στόχοι μπορεί να διαφέρουν σημαντικά τόσο σε μέγεθος όσο και σε απόσταση από τον τοξότη), είναι τέτοια που το άθλημα δεν έχει χάσει τη γοητεία του.

Εξοπλισμός: Άνετα αθλητικά ρούχα, τόξο, βέλη, φαρέτρα.