Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση

εικόνα άρθρου
“Πρέπει να γράψουμε κάποια στιγμή κάτι για την αναπνοή” είναι η συνηθέστερη υπόδειξη που δέχομαι από τους ανθρώπους του Πανελλήνιου Οδηγού Πολεμικών Τεχνών. “Είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία των πολεμικών τεχνών και ταυτόχρονα ίσως αυτό που παραβλέπει ο περισσότερος κόσμος.
εικόνα άρθρου
Τον τελευταίο καιρό έτυχε να δω την ίδια συζήτηση σε δύο διαφορετικά σημεία του Facebook με αφορμή το ίδιο βίντεο: ένα κοριτσάκι περίπου δέκα χρονών από την Ιρλανδία παρουσιάζεται σε ένα βίντεo από κάποια επίδειξη εκτελώντας μια σειρά από ταχύτατα ακροβατικά κρατώντας ένα ξίφος και το κοινό παραληρεί από ενθουσιασμό
εικόνα άρθρου
Αν ο ένας από τους τρεις μεγάλους ιδρυτές των πολεμικών τεχνών, ο Μοριχέι Ουεσίμπα του αϊκίντο ήταν ο παραδοσιακός και εκκεντρικός οραματιστής και ο άλλος, ο Τζίγκορο Κάνο του τζούντο, ο εκσυγχρονιστής και ρεαλιστής εκπαιδευτικός, πού βρίσκεται ο τρίτος, ο Γκιτσίν Φουνακόσι (1868-1957)
εικόνα άρθρου
Για πολύ καιρό με προβλημάτιζε μια λεπτομέρεια που είχα παρατηρήσει στις διάφορες απεικονίσεις μπούσι, σαμουράι, ντάιμιο και στρατηγών: αν η σέιζα ήταν όντως το επίσημο κάθισμα των ανθρώπων της υψηλότερης κάστας της Ιαπωνίας όπως λέει η ονομασία της
εικόνα άρθρου
Έγραφα στο προηγούμενο κείμενό μου περί των μοδών που κατά περιόδους οδηγούν στις πόρτες των σχολών πολεμικών τεχνών ανθρώπους που ως εκείνη τη στιγμή δεν είχαν το παραμικρό ενδιαφέρον για το αντικείμενο· όπως έχουμε δει όσοι ασχολούμαστε με τις πολεμικές τέχνες, οι άνθρωποι αυτοί σπάνια έχουν διάρκεια καθώς
εικόνα άρθρου
Τις τελευταίες μέρες έχει κάνει το γύρο των social media μια φωτογραφία που δείχνει ένα τεράστιο πλήθος συγκεντρωμένο μπροστά στην πόρτα ενός γυμναστηρίου, υποκαταστήματος μεγάλης αλυσίδας προκειμένου να προλάβει μια προσφορά για μια εξαιρετικά χαμηλή ετήσια συνδρομή.
εικόνα άρθρου
Σχεδόν όλοι όσοι μελετούν τις κλασικές πολεμικές τέχνες της Ιαπωνίας (και υποπτεύομαι και της Κίνας) έχουν κατηγορηθεί από τους ασκούμενους σε νεώτερες τέχνες για ελιτισμό και σνομπισμό –από τη μοίρα αυτή δεν εξαιρείται ούτε ο γράφων, συνεπώς δεν πρόκειται για κάτι που το φαντάζομαι.
εικόνα άρθρου
Πρέπει να το έχω ακούσει περισσότερες από 100 φορές από περισσότερους από 100 εμπλεκόμενους με τις πολεμικές τέχνες: «Σιχαίνομαι την πολιτική» λένε ομόφωνα μαθητές και δάσκαλοι αναφερόμενοι στις διαστάσεις της ενασχόλησης με την τέχνη τους που σχετίζονται με τα οργανωτικά θέματα, τις σχέσεις μεταξύ σχολών και οργανώσεων
εικόνα άρθρου
Διάβαζα τις προάλλες στο Facebook, και συγκεκριμένα σε μια ομάδα με αντικείμενο το αϊκίντο, μια ακόμα συζήτηση γύρω από το θέμα των βαθμών (νταν και γενικότερα). Το αρχικό ερώτημα ήταν: «στο ντότζο σας, πόσο χρόνο χρειάζεται κατά μέσο όρο για να φτάσει κανείς στο πρώτο νταν;
εικόνα άρθρου
Σε απόσταση 20 λεπτών με τα πόδια από το σπίτι μου βρίσκονται 31 ναοί βουδισμού ζεν: οι 11 είναι διαφόρων παρακλαδιών της σέχτας Ρινζάι-σου και οι υπόλοιποι 20 είναι της σέχτας Σότο-σου με την οποία και προσωπικά συνδέομαι. Από τους 31 αυτούς ναούς, κανένας (το επαναλαμβάνω για έμφαση: κανένας) δεν έχει καθημερινά προγράμματα της άσκησης ζαζέν

φωτογραφία αρθρογράφου

Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης

Ο Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης, ασχολείται με τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες από το 1986 και έχει βαθμούς νταν στο τζούντο, το αϊκίντο και το ιάιντο, ενώ από το 2007 ασχολείται με την κλασική σχολή ναγκινάτα Τένσιν Μπούκο-ρίου Χέιχο με δάσκαλο αρχικά τον Έλλις Άμντουρ στην Αθήνα και στη συνέχεια τον Κεντ Σόρενσεν στο Τόκιο και από το 2016 με την κλασική σχολή ξιφομαχίας Όνο-χα Ίτο-ρίου με δάσκαλο τον σόκε της σχολής, Γιούτζι Γιαμπούκι, επίσης στο Τόκιο. Παράλληλα με την εξάσκησή του, έχει αρθρογραφήσει εκτενώς στο «Μονοπάτι για τις Πολεμικές Τέχνες», έχει υπάρξει διευθυντής της ελληνικής έκδοσης του Journal of Asian Martial Arts, συνεργάζεται με το ιαπωνικό περιοδικό "Hiden" και με το αγγλόφωνο σάιτ του, Budojapan.com, έχει μεταφράσει περισσότερα από 25 βιβλία γύρω από τις πολεμικές τέχνες και διατηρεί ένα σχετικό μπλογκ.

Αρθρογραφεί και είναι ο αρχισυντάκτης του πανελλήνιου οδηγού πολεμικών τεχνών τα τελευταία 12 χρόνια.