Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση

εικόνα άρθρου

Υπερφυσικές εμπειρίες

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Πρόκειται για ένα ακόμα από εκείνα τα φαινόμενα που οι πολεμικές τέχνες μοιράζονται με το βουδισμό (όσοι διαβάζουν τα κείμενά μου εδώ στον Πανελλήνιο Οδηγό Πολεμικών Τεχνών θα έχουν προσέξει ότι οι μαχητικές παραδόσεις της Ασίας και η συγκεκριμένη θρησκεία είναι συγκοινωνούντα δοχεία)
εικόνα άρθρου

Φιλοσοφία; Ποια φιλοσοφία;

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Έχω γράψει κατ’ επανάληψη –και έχω υποστεί διάφορες φραστικές επιθέσεις γι αυτό- ότι δεν πιστεύω ότι η έκφραση «φιλοσοφία των πολεμικών τεχνών» έχει νόημα∙ το πιο πρόσφατο κείμενο στο οποίο εξέφρασα τη συγκεκριμένη άποψη ήταν το προηγούμενο αυτής της σειράς εδώ στον Πανελλήνιο Οδηγό Πολεμικών Τεχνών
εικόνα άρθρου

Μη-νους

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Θεωρείται από τις πολύ «βαθιές» έννοιες των πολεμικών τεχνών∙ σε πολλά ντότζο δεν ακούγεται ποτέ ενώ σε κάποια άλλα αναφέρεται μόνο σε τάξεις πολύ προχωρημένων και ανεβασμένο στο βάθρο της «απόλυτης αξίας» ή του «κορυφαίου επιπέδου» το οποίο προσδοκούν να φτάσουν όλοι οι ασκούμενοι ανεξαρτήτως πολεμικής τέχνης.
εικόνα άρθρου

Προς υπεράσπιση των κάτα

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Στα σχεδόν τριάντα χρόνια που ασχολούμαι με τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες πρέπει να είναι ίσως η πιο συνηθισμένη κριτική: τα κάτα είναι ανεπαρκής τρόπος εκπαίδευσης καθώς είναι αδύνατο να συμπυκνώσει κανείς τη χαοτική πραγματικότητα μιας συμπλοκής σε μερικές δεκάδες σενάρια∙ ακόμα και αν καταφέρει να το πετύχει,
εικόνα άρθρου

Περί «τελειοποίησης του εαυτού»

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Πρόκειται για ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο: ένας μαθητής, συνήθως (αλλά όχι πάντα) στην πρώτη πενταετία-δεκαετία της εξάσκησής του, έχει την ευκαιρία να μιλήσει με έναν από τους «μεγάλους» δασκάλους της τέχνης του, ίσως σε κάποιο σεμινάριο, και στην ερώτηση «Γιατί ασκούμαστε;», ο δάσκαλος απαντάει με κάποια παραλλαγή του μοτίβου
εικόνα άρθρου

Ξεκινώντας μια πολεμική τέχνη, μέρος τέταρτο: Συν γυναιξί και τέκνοις

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Στο τελευταίο μέρος αυτής της μικρής σειράς περί ξεκινήματος στις πολεμικές τέχνες, θα μείνω λίγο παραπάνω σε δύο… ευπαθείς ομάδες αρχαρίων: τις γυναίκες και τα παιδιά. Και κρίνω ότι θα πρέπει να αναφερθώ ξεχωριστά επειδή, όσο και αν οι κανόνες πολιτικής ορθότητας υπαγορεύουν το αντίθετο, η πραγματικότητα είναι ότι ο κόσμος
εικόνα άρθρου

Ξεκινώντας μια πολεμική τέχνη, μέρος τρίτο: Περί ασφάλειας

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Το υπαινίχθηκα στα προηγούμενα κείμενα αυτής της μικρής «σειράς» για αρχαρίους-πρωτοεισερχόμενους στον κόσμο των πολεμικών τεχνών: το σημαντικότερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει κανείς όταν κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο είναι το θέμα της ασφάλειας.
εικόνα άρθρου

Ξεκινώντας μια πολεμική τέχνη, μέρος δεύτερο: Η πρώτη μέρα

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Έγραφα στο προηγούμενο κείμενο σχετικά με ορισμένες βασικές σκέψεις που οφείλει να έχει κανείς στο νου του όταν ξεκινάει τη διαδρομή του σε μια πολεμική τέχνη. Προσπάθησα να κάνω το κείμενο όσο πιο γενικό γινόταν ώστε να έχει εφαρμογή σε όσο το δυνατόν περισσότερες σχολές πολεμικών τεχνών.
εικόνα άρθρου

Ξεκινώντας μια πολεμική τέχνη, μέρος πρώτο: Το γενικό πλαίσιο

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Το έχω δει προσωπικά και το έχω συζητήσει με πολλούς δασκάλους πολεμικών τεχνών: το μεγαλύτερο εμπόδιο στο να ξεκινήσει κανείς πολεμικές τέχνες, είναι οι προκαταλήψεις του σχετικά με το τι θα αντιμετωπίσει σε μια σχολή, συνδυασμένες (και ενισχυμένες) από την άγνοια σχετικά με το τι συμβαίν
εικόνα άρθρου

Ιάιντο: η τέχνη του να είσαι παρών

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Από όλες τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες, το ιάιντο είναι, ίσως, η πιο παρεξηγημένη –συχνά ακόμα και από τους ίδιους τους ασκούμενους σ’ αυτό. Και δεν είναι περίεργο: ακόμα και η ονομασία του δεν παραπέμπει σε τίποτα που να έχει σχέση με τις πολεμικές τέχνες, το όπλο που χρησιμοποιείται (δηλαδή το ξίφος) ή τις
φωτογραφία αρθρογράφου

Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης

Ο Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης, ασχολείται με τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες από το 1986 και έχει βαθμούς νταν στο τζούντο, το αϊκίντο και το ιάιντο, ενώ από το 2007 ασχολείται με την κλασική σχολή ναγκινάτα Τένσιν Μπούκο-ρίου Χέιχο με δάσκαλο αρχικά τον Έλλις Άμντουρ στην Αθήνα και στη συνέχεια τον Κεντ Σόρενσεν στο Τόκιο και από το 2016 με την κλασική σχολή ξιφομαχίας Όνο-χα Ίτο-ρίου με δάσκαλο τον σόκε της σχολής, Γιούτζι Γιαμπούκι, επίσης στο Τόκιο. Παράλληλα με την εξάσκησή του, έχει αρθρογραφήσει εκτενώς στο «Μονοπάτι για τις Πολεμικές Τέχνες», έχει υπάρξει διευθυντής της ελληνικής έκδοσης του Journal of Asian Martial Arts, συνεργάζεται με το ιαπωνικό περιοδικό "Hiden" και με το αγγλόφωνο σάιτ του, Budojapan.com, έχει μεταφράσει περισσότερα από 25 βιβλία γύρω από τις πολεμικές τέχνες και διατηρεί ένα σχετικό μπλογκ.

Αρθρογραφεί και είναι ο αρχισυντάκτης του πανελλήνιου οδηγού πολεμικών τεχνών τα τελευταία 12 χρόνια.

Website
https://budobabble.blogspot.com/