Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση

εικόνα άρθρου
Στη μια από τις δύο σχολές στις οποίες ασκούμαι, υπάρχει και το όπλο που λέγεται “κουσαριγκάμα” - πρόκειται για ένα εξωτικό όπλο που αποτελείται από ένα δρεπάνι στην άκρη του οποίου είναι δεμένη μια αλυσίδα στην άκρη της οποίας βρίσκεται ένα βαρίδι.
εικόνα άρθρου
Είμαι σίγουρος ότι όσοι διαβάσουν το κείμενο αυτό θα σκεφτούν ότι πρόκειται για μια ακόμα εσωτερική διαφήμιση (“πάσες” τις έλεγαν παλιά στα έντυπα ΜΜΕ) για το νέο πρόγραμμα του Oδηγού που σχετίζεται με τη διδασκαλία ουκέμι
εικόνα άρθρου
Σε σκέψεις με έβαλε ένα μήνυμα που ήρθε πριν από λίγον καιρό στη σελίδα του ΠΟΠΤ στο Facebook: ένας φίλος ρωτούσε τη γνώμη μας και, ίσως, τη συμβουλή μας καθώς είχε φτάσει σε ένα κομβικό σημείο της σχέσης του με την πολεμική τέχνη με την οποία ασχολείται.
εικόνα άρθρου
Πριν από λίγο καιρό, ένας υψηλόβαθμος (καίτοι με λίγα χρόνια ενασχόλησης με το αντικείμενο) ασκούμενος σε μια κλασική σχολή ξιφομαχίας, αναρωτιόταν γιατί ο ομόλογός του σε μια άλλη κλασική σχολή ξιφομαχίας η οποία ανήκει στην ίδια ευρύτερη οικογένεια με τη δική του (τέτοιου τύπου συγγένειες είναι αρκετά συνηθισμένες στον κόσμο των ιαπωνικών κορίου μπουγκέι, των κλασικών μαχητικών παραδόσεων), έχει κάνει ορισμένες αλλαγές σε ένα σετ κάτα που είναι κοινό και στις δύο σχολές.
εικόνα άρθρου
Από το στοκ των βασικών 20 ερωτήσεων (και ενίοτε ανυπόστατων “απόψεων”) των άσχετων με τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες, αυτή που έχει ίσως το περισσότερο νόημα είναι αυτή που σχετίζεται με την εθιμοτυπία που ακολουθείται στους χώρους εξάσκησης και που συνήθως γίνεται άμεσα εμφανής ακόμα και σε ανθρώπους που τους επισκέπτονται για πρώτη φορά “Γιατί υποκλίνεστε διαρκώς ο ένας στον άλλον;”
εικόνα άρθρου
Θα ξεκινήσω το κείμενο αυτό, ζητώντας συγνώμη από τους αναγνώστες: δεν πρόκειται να αποπειραθώ να αναλύσω καμία έννοια των κλασικών πολεμικών τεχνών, ούτε πρόκειται να μεταφέρω κάποια εμπειρία από την εξάσκηση -τη δική μου ή κάποιου άλλου- στην Χ ή την Ψ πολεμική τέχνη.
εικόνα άρθρου
Εντύπωση έκανε σε έναν αναγνώστη μια πρόταση από ένα προηγούμενο κείμενό μου: το κείμενο ήταν σχετικά με τις κλασικές σχολές και έγραφα ότι στις σχολές αυτές “δεν αποφοιτούν όλοι καθώς μπορεί κανείς να είναι καλός για το Χ επίπεδο αλλά όχι για το παραπάνω.”
εικόνα άρθρου
Είναι ένα από εκείνα τα πράγματα για τα οποία έχουν χυθεί αμέτρητοι τόνοι μελάνης, πραγματικής και ψηφιακής τα τελευταία 30 χρόνια –είμαι σίγουρος και παλιότερα όμως μπορώ να μιλήσω με σιγουριά για τα κείμενα που έχω διαβάσει με τα μάτια μου.

φωτογραφία αρθρογράφου

Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης

Ο Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης, ασχολείται με τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες από το 1986 και έχει βαθμούς νταν στο τζούντο, το αϊκίντο και το ιάιντο, ενώ από το 2007 ασχολείται με την κλασική σχολή ναγκινάτα Τένσιν Μπούκο-ρίου Χέιχο με δάσκαλο αρχικά τον Έλλις Άμντουρ στην Αθήνα και στη συνέχεια τον Κεντ Σόρενσεν στο Τόκιο και από το 2016 με την κλασική σχολή ξιφομαχίας Όνο-χα Ίτο-ρίου με δάσκαλο τον σόκε της σχολής, Γιούτζι Γιαμπούκι, επίσης στο Τόκιο. Παράλληλα με την εξάσκησή του, έχει αρθρογραφήσει εκτενώς στο «Μονοπάτι για τις Πολεμικές Τέχνες», έχει υπάρξει διευθυντής της ελληνικής έκδοσης του Journal of Asian Martial Arts, συνεργάζεται με το ιαπωνικό περιοδικό "Hiden" και με το αγγλόφωνο σάιτ του, Budojapan.com, έχει μεταφράσει περισσότερα από 25 βιβλία γύρω από τις πολεμικές τέχνες και διατηρεί ένα σχετικό μπλογκ.

Αρθρογραφεί και είναι ο αρχισυντάκτης του πανελλήνιου οδηγού πολεμικών τεχνών τα τελευταία 12 χρόνια.

×
Πανελλήνιος οδηγός πολεμικών τεχνών

Κουπόνι Δωρεάν Μαθημάτων

Κερδίσατε 2 δωρεάν μαθήματα γνωριμίας στις συνεργαζόμενες σχολές του Πανελλήνιου Οδηγού Πολεμικών Τεχνών!

Κατεβάστε το κουπόνι