Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση

εικόνα άρθρου

Σε βάθος χρόνου

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Πριν από λίγο καιρό, ένας υψηλόβαθμος (καίτοι με λίγα χρόνια ενασχόλησης με το αντικείμενο) ασκούμενος σε μια κλασική σχολή ξιφομαχίας, αναρωτιόταν γιατί ο ομόλογός του σε μια άλλη κλασική σχολή ξιφομαχίας η οποία ανήκει στην ίδια ευρύτερη οικογένεια με τη δική του (τέτοιου τύπου συγγένειες είναι αρκετά συνηθισμένες στον κόσμο των ιαπωνικών κορίου μπουγκέι, των κλασικών μαχητικών παραδόσεων), έχει κάνει ορισμένες αλλαγές σε ένα σετ κάτα που είναι κοινό και στις δύο σχολές.
εικόνα άρθρου

Εθιμοτυπία και άλλα άχρηστα πράγματα

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Από το στοκ των βασικών 20 ερωτήσεων (και ενίοτε ανυπόστατων “απόψεων”) των άσχετων με τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες, αυτή που έχει ίσως το περισσότερο νόημα είναι αυτή που σχετίζεται με την εθιμοτυπία που ακολουθείται στους χώρους εξάσκησης και που συνήθως γίνεται άμεσα εμφανής ακόμα και σε ανθρώπους που τους επισκέπτονται για πρώτη φορά “Γιατί υποκλίνεστε διαρκώς ο ένας στον άλλον;”
εικόνα άρθρου

Ένα βιβλίο

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Θα ξεκινήσω το κείμενο αυτό, ζητώντας συγνώμη από τους αναγνώστες: δεν πρόκειται να αποπειραθώ να αναλύσω καμία έννοια των κλασικών πολεμικών τεχνών, ούτε πρόκειται να μεταφέρω κάποια εμπειρία από την εξάσκηση -τη δική μου ή κάποιου άλλου- στην Χ ή την Ψ πολεμική τέχνη.
εικόνα άρθρου

Όχι αρκετά καλός

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Εντύπωση έκανε σε έναν αναγνώστη μια πρόταση από ένα προηγούμενο κείμενό μου: το κείμενο ήταν σχετικά με τις κλασικές σχολές και έγραφα ότι στις σχολές αυτές “δεν αποφοιτούν όλοι καθώς μπορεί κανείς να είναι καλός για το Χ επίπεδο αλλά όχι για το παραπάνω.”
εικόνα άρθρου

Πόδια, δόρατα κ.λπ.

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Είναι ένα από εκείνα τα πράγματα για τα οποία έχουν χυθεί αμέτρητοι τόνοι μελάνης, πραγματικής και ψηφιακής τα τελευταία 30 χρόνια –είμαι σίγουρος και παλιότερα όμως μπορώ να μιλήσω με σιγουριά για τα κείμενα που έχω διαβάσει με τα μάτια μου.
εικόνα άρθρου

Ο “Δάσκαλος”

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Δε συμβαίνει μόνο σε όσους έρχονται να μελετήσουν πολεμικές (ή άλλες) τέχνες στην Ιαπωνία αλλά συμβαίνει πολύ πιο συχνά σ’ αυτούς –ευτυχώς, ακριβώς επειδή πρόκειται για την Ιαπωνία, η απομυθοποίηση τους έρχεται πιο γρήγορα από ό,τι σ’ αυτούς που το παθαίνουν εκτός Ιαπωνίας
εικόνα άρθρου

Πέρα από την αρχή και το τέλος: σοσίν (μέρος ΙΙΙ)

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Όλη αυτή η συζήτηση σχετικά με το στάδιο του προχωρημένου (βλ. Κάθε τέλος και δύσκολο, μέρος Ι) και με το στάδιο του αρχαρίου (βλ. Οι αρχές, αντίθετα... μέρος ΙΙ) με φέρνει πάντοτε στη λέξη που χρησιμοποιούν οι Ιάπωνες για να περιγράψουν τον αρχάριο – για την ακρίβεια, για μια από τις λέξεις που χρησιμοποιούν καθώς η ιαπωνική γλώσσα,
εικόνα άρθρου

Οι αρχές, αντίθετα... (μέρος ΙΙ)

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Στο προηγούμενό μου κείμενο (Κάθε τέλος και δύσκολο – μέρος Ι), αναφέρθηκα σε ένα πολύ δύσκολο στάδιο που αντιμετωπίζει κανείς μελετώντας μια κλασική σχολή πολεμικών τεχνών: πώς καταφέρνει να ξεπεράσει τη (σχετική) απραγία της τελικής ευθείας πριν την ολοκλήρωση της τυπικής μελέτης της εν λόγω σχολής.
εικόνα άρθρου

Κάθε τέλος και δύσκολο (μέρος Ι)

Θεωρητικώς ειπείν... από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση
Ομολογώ ότι πριν από πολλά (πολλά!) χρόνια μου ήταν σχεδόν αδιανόητο ότι κάποια στιγμή θα έφτανα στη θέση που βρίσκομαι ώστε να έχω προβληματισμούς όπως αυτοί που θα διαβάσετε· εξίσου αδιανόητο μου φαινόταν βεβαίως ότι θα ήμουν σε απόσταση αναπνοής από τα 50 μου χρόνια όμως εδώ είμαστε άρα
φωτογραφία αρθρογράφου

Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης

Ο Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης, ασχολείται με τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες από το 1986 και έχει βαθμούς νταν στο τζούντο, το αϊκίντο και το ιάιντο, ενώ από το 2007 ασχολείται με την κλασική σχολή ναγκινάτα Τένσιν Μπούκο-ρίου Χέιχο με δάσκαλο αρχικά τον Έλλις Άμντουρ στην Αθήνα και στη συνέχεια τον Κεντ Σόρενσεν στο Τόκιο και από το 2016 με την κλασική σχολή ξιφομαχίας Όνο-χα Ίτο-ρίου με δάσκαλο τον σόκε της σχολής, Γιούτζι Γιαμπούκι, επίσης στο Τόκιο. Παράλληλα με την εξάσκησή του, έχει αρθρογραφήσει εκτενώς στο «Μονοπάτι για τις Πολεμικές Τέχνες», έχει υπάρξει διευθυντής της ελληνικής έκδοσης του Journal of Asian Martial Arts, συνεργάζεται με το ιαπωνικό περιοδικό "Hiden" και με το αγγλόφωνο σάιτ του, Budojapan.com, έχει μεταφράσει περισσότερα από 25 βιβλία γύρω από τις πολεμικές τέχνες και διατηρεί ένα σχετικό μπλογκ.

Αρθρογραφεί και είναι ο αρχισυντάκτης του πανελλήνιου οδηγού πολεμικών τεχνών τα τελευταία 12 χρόνια.

Website
https://budobabble.blogspot.com/