Διαβάστε

Πρόσφατα είχα τα γενέθλιά μου. Το ίδιο και ο δάσκαλός μου του ιάιντο, ο Κιγιάμα Χιρόσι. Έγινε 94. Το να γερνάς είναι ένα ακόμα κομμάτι του ταξιδιού του μπούντο. Όπως και η κανονική εξάσκηση, το φαγητό και ο ύπνος, δεν είναι κάτι που μπορείς να αποφύγεις.

Στο παρόν άρθρο του Πανελλήνιου Οδηγού Πολεμικών Τεχνών, θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τις πέντε βασικές στάσεις του Κουνγκ Φου που αποτελούν το θεμέλιο της κινησιολογίας των φορμών σκιαμαχίας ή αλλιώς Τάο Λου όπως ονομάζονται στις Κινέζικες Πολεμικές Τέχνες.

Όταν μπήκα στο γυμνάσιο, ένας σεμπάι μου, μια τάξη μεγαλύτερος, έκανε κέντο και μου είπε να γίνω κι εγώ μέλος –εκείνα τα χρόνια, όταν ο σεμπάι σού έλεγε κάτι, το έκανες! Μιλάμε τώρα για την εποχή αμέσως μετά τον πόλεμο, όταν υπήρχε η απαγόρευση για την εξάσκηση στο κέντο και τότε που με προσκάλεσε ο σεμπάι μου ήταν αμέσως μόλις έγινε η άρση της απαγόρευσης και μπορούσαμε ξανά να εξασκηθούμε

Όπως έχω αναφέρει σε παλαιότερα άρθρα μου για τον Πανελλήνιο Οδηγό Πολεμικών Τεχνών, σύμφωνα με της «θεωρία της επάρκειας», το κίνητρο επάρκειας είναι μια έμφυτη ανάγκη στα παιδιά -και όχι μόνο- για αλληλεπίδραση με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον.

«Οι πολεμικές τέχνες μπορούν να βελτιώσουν τον εξασκούμενο σ’ αυτές» ακούμε πολλές φορές να λέγεται. Εξαρτάται όμως από το τι εννοούμε βελτίωση. Αν ο στόχος του εξασκούμενου είναι να κερδίσει στους αγώνες και μετά από μια μακροχρόνια σωματική – τεχνική εξάσκηση σε συνδυασμό με την ανάπτυξη ενός μαχητικού διεκδικητικού πνεύματος, το πετύχει… τότε είναι προφανές ότι ως προς αυτό τον στόχο βελτιώθηκε.

Πριν από λίγο καιρό, ένας υψηλόβαθμος (καίτοι με λίγα χρόνια ενασχόλησης με το αντικείμενο) ασκούμενος σε μια κλασική σχολή ξιφομαχίας, αναρωτιόταν γιατί ο ομόλογός του σε μια άλλη κλασική σχολή ξιφομαχίας η οποία ανήκει στην ίδια ευρύτερη οικογένεια με τη δική του (τέτοιου τύπου συγγένειες είναι αρκετά συνηθισμένες στον κόσμο των ιαπωνικών κορίου μπουγκέι, των κλασικών μαχητικών παραδόσεων), έχει κάνει ορισμένες αλλαγές σε ένα σετ κάτα που είναι κοινό και στις δύο σχολές.

Η προπόνηση το Σάββατο ήταν πολύ καλή, όμως δε βγήκε όπως την είχα σχεδιάσει: αρχίσαμε όπως το είχα στον νου μου, με τα κιχόν του τζόντο όμως κάπου στα μισά αρχίσαμε να ξεστρατίζουμε προς επικίνδυνες περιοχές. Αρχίσαμε να κοιτάζουμε μερικές από τις βασικές αρχές και ένας από τους νεότερους μαθητές του ντότζο με παρελθόν στο αϊκίντο και το κένπο έκανε μερικές καλές ερωτήσεις σχετικά με το μαάι και την πρόθεση και την προέλευση.

Για τους ασκούμενους στην τέχνη του Σαολίν Κουνγκ Φου, αλλά και για εκείνους που ασχολούνται με τις κινέζικες πολεμικές τέχνες, είναι πασίγνωστα τα στυλ μίμησης πέντε βασικών ζώων: της τίγρης, του γερανού, του φιδιού, του δράκου και της λεοπάρδαλης. Πολλοί γνωρίζουν και άλλες διαδεδομένες εικονογραφικές μορφές πυγμαχίας που ασκούνται στο Ναό Σαολίν, όπως η μαϊμού, ο μάντις κι ο αετός. Όμως λίγοι ξέρουν για τέσσερα σπάνια στυλ που υπάρχουν: την πάπια, το σκύλο, το σκορπιό και το βάτραχο.

Στο χώρο του αθλητισμού, έχουν καταγραφεί περιστατικά αθλητών που καταναλώνουν αλκοόλ γιατί θεωρούν ότι βελτιώνει την απόδοσή τους. Εικάζεται ότι το αλκοόλ μειώνει την ευαισθησία στον πόνο, αυξάνει την αυτοπεποίθηση ενώ ταυτόχρονα κατευνάζει το συναισθηματικό στρες και το τρέμουλο.

Όταν ένας άνθρωπος όπως ο δάσκαλος δύο κλασικών ιαπωνικών μαχητικών παραδόσεων, ειδικός ψυχολόγος σε θέματα αποκλιμάκωσης βίας, ερευνητής των ιαπωνικών πολεμικών τεχνών, συγγραφέας και γενικώς πολυπράγμων Έλις Άμντουρ, ο ίδιος από πολλές απόψεις “bigger than life” αναφέρεται σε έναν άλλον άνθρωπο κατ’ αυτόν τον τρόπο, ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος κοντοστέκεται και αναρωτιέται μήπως θα έπρεπε να ψάξει τον τελευταίο αυτόν άνθρωπο λίγο παραπάνω.