Άρθρα

Η αυθεντία του Καράτε-ντο απαιτεί αφοσίωση και επίπονη προσπάθεια. Η συνέχεια της εξάσκησης στο καράτε συνεπάγεται και επιδίωξη να δαμάσουμε τον εαυτό μας. Η πραγματική μελέτη του καράτε πρέπει να υπερβαίνει την απλή σωματική άσκηση - πρέπει να γίνει τρόπος ζωής.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, ο Τζίγκορο Κάνο επισκέφθηκε την Αθήνα σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις. Την πρώτη φορά το 1934, με την ευκαιρία μιας συνάντησης της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Η δεύτερη επίσκεψή του στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε το 1938, κατά το ταξίδι του στην Ευρώπη για να παραστεί στις τελετές για τον θάνατο του Κουμπερτέν.

Όταν ο χρόνος αλλάζει, όλοι συνήθως γεμίζουμε προσδοκίες, βάζουμε στόχους και σκεφτόμαστε πως θα τους φέρουμε εις πέρας. Το να μην κάνουμε σχέδια και να μην προσπαθούμε για κάτι που να μας γεμίζει ψυχικά και σωματικά, καταλήγει σε κατάθλιψη, απομόνωση και ψυχολογικό αδιέξοδο.

Το σαββατοκύριακο που πέρασε συμμετείχα σε ένα υπέροχο σεμινάριο. Δεν είμαι πάντοτε φαν των σεμιναρίων όμως αυτό ήταν πραγματικά εξαιρετικό: είχε δύο δασκάλους υψηλού επιπέδου οπότε η μόνη απαίτηση που υπήρχε από εμένα ήταν να είμαι ένας πρόθυμος μαθητής, έτοιμος να μάθει.

Όταν κάποιος ακούσει τον όρο αυτοάμυνα η σκέψη του συνήθως πηγαίνει σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Υπάρχει λοιπόν – συνήθως - ο φόβος κάποιος να σε απειλήσει με μαχαίρι για να σου πάρει το πορτοφόλι, ενώ οι γυναίκες έχουν επιπλέον το φόβο κάποιος να τους επιτεθεί με ορέξεις σεξουαλικής παρενόχλησης.

Ο ήρωας της ταινίας μελετάει ξανά και ξανά τη μυστική τεχνική που θα τον κάνει ανίκητο (γιατί είναι πάντα “τον”;) το μυστικό χτύπημα ή κόλπο που δεν μπορεί να σταματήσει ο αντίπαλος. Τις λατρεύουμε τις μυστικές τεχνικές και την κρυμμένη σοφία:

O όρος ατέμι-ουάζα αποτελείται από τις λέξεις άτε που σημαίνει κτύπημα μι που σημαίνει σώμα και ουάζα που σημαίνει τεχνικές.Δηλαδή υποδηλώνει τις τεχνικές εκείνες με τις οποίες επιφέρουμε κτύπημα στο σώμα του αντιπάλου.

Επειδή συνδέουμε πάντοτε τις γιαπωνέζικες πολεμικές -μαχητικές τέχνες με το Budo, πρέπει να κάνουμε σαφές ότι το καράτε δεν είναι γιαπωνέζικο.....εισήχθη απ την Κίνα και αναπτύχθηκε στην Οκινάβα από ντόπιους δασκάλους, ως Shorinji kempo αρχικά και στη συνέχεια ως okinawa-te

Με αφορμή το πέρασμα μιας δεκαετίας εκπαιδευτικών ταξιδιών στην Κίνα αποφάσισα να συντάξω ένα άρθρο για τον Πανελλήνιο Οδηγό Πολεμικών Τεχνών με γνώμονα την κατάθεση μιας προσωπικής εμπειρίας που μπορεί να φανεί χρήσιμη για όποιον ψάχνει ερευνά και ενδεχομένως αναρωτιέται τι θα σήμαινε κάποιος να ταξιδέψει στην πηγή της τέχνης που αγαπά και εργάζεται πάνω σε αυτή.

Ο πατέρας του σύγχρονου Kobudo Taira Shinken sensei(1897-1970) είναι σχεδόν άγνωστος στην Ελλάδα. Το Ryukyu Kobudo ή το Kobujutsu ως μια άλλη εκδοχή του είναι στην ουσία το «ένοπλο» (ας πούμε) κομμάτι του καράτε-ντο.