Άρθρα

Οι πολεμικές τέχνες, τόσο ως τεχνική όσο και ως τακτική, διαμορφώθηκαν μέσα από ποικίλους, άμεσα συνδεδεμένους και ετεροκαθοριζόμενους παράγοντες, δύο εκ των οποίων είναι ιδιαιτέρως καθοριστικοί. Ο πρώτος, αφορά στις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, οι οποίες επικρατούν σε κάθε ιστορική περίοδο και κάθε τόπο.

Ο ιδρυτής του Fudokan – Shotokan Karate Ilija Jorga (Ήλια Γιόργκα) Sensei γεννήθηκε το 1940 στο Βελιγράδι. Μελέτησε το Shotokan Karate κάτω από τις αυστηρές οδηγίες των δασκάλων Murakami, Kaze και Nishiyiama.

Το παρακάτω άρθρο έχει ως στόχο τη γλωσσική και νοηματική αποσαφήνιση των πιο σημαντικών, αλλά και ταυτόχρονα των πιο συχνά χρησιμοποιούμενων όρων των Κινέζικων πολεμικών τεχνών. Πιο συγκεκριμένα, αναλύονται οι όροι Γουσού και Κουνγκ Φου, οι οποίοι αναφέρονται στον ορισμό των κινέζικων πολεμικών τεχνών, καθώς και οι όροι Ταο Λου, Σαν Σόου και Τσουαν Κουνγκ, οι οποίοι αφορούν το εκπαιδευτικό αντικείμενο των τελευταίων.

Στο προηγούμενό μου κείμενο προσπάθησα να κάνω μια περιληπτική εισαγωγή στο KOBUDO. Σχεδίαζα σ’ αυτό το κείμενο να αναφερθώ στα κυριότερα όπλα – εργαλεία του KOBUDO πιο αναλυτικά. Ξεκινώντας να γράφω όπως διαπίστωσα ότι ο όγκος των πηγών που αναφέρονταν μόνο στο “BO” ήταν μεγάλος και ως εκ τούτου μου επέβαλαν να αφιερώσω ένα ολόκληρο κείμενο μόνο σ’ αυτό το όπλο.

Στην ιστορία των παραδοσιακών πολεμικών τεχνοτροπιών οι ένοπλες μορφές μάχης συμβάδιζαν πάντοτε με τις άοπλες. Ένοπλες και άοπλες μορφές μάχης αποτελούσαν ένα αλληλοσυμπληρούμενο σύστημα όπως δε λέγεται χαρακτηριστικά «σαν ένα κάρο με δύο ρόδες». Ιστορικά το καράτε και το Kobudo έχουν την ίδια αφετηρία. Αυτή χρονολογείται από το έτος 1609 μ.Χ. όταν η πατριά των SATSUMA κατέλαβε το σύμπλεγμα των νήσων RYU KYU, που επικράτησε να λέγεται Okinawa παίρνοντας το όνομα από το μεγαλύτερο σε μέγεθος νησί.

Αν στραφούμε στα λόγια του ιδρυτή του, Μοριχέι Ουεσίμπα, είναι καλύτερα να πούμε ότι το αϊκίντο είναι ένα «μπούντο». Και παρόλο που η λέξη «μπούντο» μπορεί να μεταφραστεί και ως «ο δρόμος του πολεμιστή», ο ιδρυτής του αϊκίντο, της απέδιδε άλλο νόημα καθώς την αντιλαμβανόταν με την αρχαία της σημασία η οποία, με τη χρήση των ιδεογραμμάτων «μπου» και «ντο» σήμαινε «ο δρόμος της εγκατάλειψης ή της κατάθεσης της λόγχης».

Η αλαζονεία και η έλλειψη ταπεινότητας στις πολεμικές τέχνες είναι ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα που οδηγούν αργά η γρήγορα στην πτώση και στην λήθη.

Καθημερινώς πολλοί από εμάς μιλάμε και ρωτάμε για το Ninjutsu και το πιθανό βαθύτερο νόημα του. Ας εξετάσουμε λοιπόν αυτό το ερώτημα και την έννοια του πιο σοβαρά. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ότι όταν μιλάμε για Ninjutsu μιλάμε ουσιαστικά για Budo Taijutsu αλλά ο όρος Ninjutsu χρησιμοποιείται τις περισσότερες φορές και σε περισσότερες περιπτώσεις. Ας πάρουμε λοιπόν αυτόν τον όρο για να δούμε τελικά περί τίνος μιλάμε.

Οι περισσότεροι από εμάς θα έχουν αναρωτηθεί πάνω σ' αυτό το θέμα, είτε μέσα από κάποια συζήτηση είτε μόνο με την σκέψη τους. Οποιοσδήποτε παίρνει μέρος σε μία προπόνηση πολεμικής τέχνης, θα έρθει, αργά ή γρήγορα, σε επαφή με το ερώτημα "γιατί εξασκώ αυτή την τέχνη;" Ο μαθητής που τώρα μόλις εισέρχεται στο λαβύρινθο της τέχνης, θα αναρωτηθεί πολύ περισσότερες φορές από ότι ένας πεπειραμένος στον τομέα αυτό