Ο Ιάπωνας ξιφομάχος Μιγιαμότο Μουσάσι (1584–1645), υπήρξε μια θρυλική μορφή της φεουδαρχικής Ιαπωνίας, αρκετά αμφιλεγόμενη. Ο θρύλος τον θέλει να δίνει περισσότερες από 60 μονομαχίες και να μην έχει ηττηθεί ποτέ.
Πολύ συχνά έχω διαβάσει σε σχόλια που γίνονται στη σελίδα του πανελλήνιου οδηγού πολεμικών τεχνών στο facebook , να διατυπώνεται η άποψη για την άνευ σημασίας εκπαίδευση στα όπλα σε μια πολεμική τέχνη (δεν αναφέρομαι σε οποιουδήποτε είδους πυροβόλα όπλα) και αυτό διότι σήμερα, κανείς δεν κυκλοφορεί ένοπλος και επομένως η εκπαίδευση στη χρήση τους
Η επαρκής ανατροφοδότηση από τους μεγάλους, είναι πολύ σημαντική για τα παιδιά. Κάποιοι ειδικοί τη θεωρούν «Λυδία λίθο» για την πρόοδο του αθλητή. Αποτελείται από τρια κομμάτια: α) την αντικειμενική ανατροφοδότηση, όπου με στοιχεία και στατιστικά της απόδοσης αναλύεται η πρόοδος του αθλητή, β) τη συναισθηματική κινητοποίηση/ανατροφοδότηση, όπου η
Η πολεμική κραυγή, αποτελεί ένα ισχυρό όπλο των πολεμικών τεχνών, που δυστυχώς τείνει να εκλείψει στις μέρες μας, καθώς η πρακτική και εξάσκηση των πολεμικών τεχνών έχει αλλάξει πολύ. H πολεμική και μαχητική της χρήση, ανάγεται στα βάθη των αιώνων.
Όταν κάποιος ακούει τη φράση πολεμικές τέχνες, συνήθως φαντάζεται ανθρώπους που χτυπιούνται, δέρνονται μεταξύ τους και ματώνουν, σπανίως συνδέει τη φράση με μια φιλοσοφία που δέχεται τη βία μόνο ως αναγκαίο κακό. Η αντίφαση βεβαίως είναι λογική, γιατί πώς μπορεί να συνδέεται ο πόλεμος, ο κατεξοχήν τρόπος αφαίρεσης της ζωής,
Στο συγκεκριμένο άρθρο θέλω να διαφοροποιηθώ λιγάκι από την κλασική αθλητική ψυχολογία και να αναφερθώ σε ένα κομμάτι της, αυτό της συμβουλευτικής..
Η αθλητική ψυχολογία είναι ένας τομέας που άρχισε να αναπτύσσεται ταχύτατα στον επαγγελματικό αθλητισμό και πρωταθλητισμό.
Εδώ και χρόνια έχω παραβρεθεί σε αρκετές συζητήσεις σχετικές με τη χρησιμότητα των συμπλοκών στα αποκαλούμενα κλουβιά, τις μάλλον αρνητικές αντιδράσεις που προκαλούν σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με τις πολεμικές τέχνες και -απ’ ότι διαπιστώνω- αποτελούν μάλλον δυσφήμηση παρά διαφήμιση για τις πολεμικές τέχνες, εν γένει.
Το κομμάτι της ηθικής είναι αναπόσπαστο μέρος στη ζωή του ανθρώπου και στις όποιες ενασχολήσεις του. Η ηθική, αρχίζει να απασχολεί τον άνθρωπο, καθώς οδεύει προς την ενηλικίωση και καλείται, βαθμιαία, να έρθει αντιμέτωπος με διλήμματα που ως τότε δεν είχε συναντήσει και δεν τον είχαν ποτέ απασχολήσει.
H λειτουργία των μυϊκών διατάσεων στην προπονητική μονάδα αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της επίδοσης αλλά και της προστασίας του ασκούμενου. Στο χώρο των πολεμικών τεχνών, έχει επικρατήσει σε αρκετές περιπτώσεις, μια εντελώς πρόχειρη και άτσαλη χρήση διατάσεων οι οποίες είναι ακατάλληλες πολύ συχνά και επικίνδυνες
Σοφία Ξυγαλά
H Σοφία Ξυγαλά είναι γυμνάστρια (απόφοιτος ΤΕΦΑΑ) και σύμβουλος ψυχικής
υγείας. Το 1998 ξεκινά μαθήματα καράτε στη Θεσσαλονίκη στη σχολή Κarate-do
Εgami Ryu, Τoshikan (Πολυδεύκης). Το 2001 γίνεται η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα
που διδάσκει στη δική της σχολή καράτε Άρπη, ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορεί από
τις εκδόσεις Ιάμβλιχος το βιβλίο της «Μουσάσι, ο μεγαλύτερος ξιφομάχος της
Ιαπωνίας».
Αρθρογραφεί στον Πανελλήνιο Οδηγό Πολεμικών Τεχνών από το 2013. Είναι
κάτοχος 2 dan από την Ελληνική Ομοσπονδία Καράτε και 1 dan στο Iaido και στο
Jodo από την αντίστοιχη Ελληνική Ομοσπονδία.