Η πολεμική κραυγή, αποτελεί ένα ισχυρό όπλο των πολεμικών τεχνών, που δυστυχώς τείνει να εκλείψει στις μέρες μας, καθώς η πρακτική και εξάσκηση των πολεμικών τεχνών έχει αλλάξει πολύ. H πολεμική και μαχητική της χρήση, ανάγεται στα βάθη των αιώνων.Ο θρύλος μάλιστα θέλει τον Έκτορα να μπορεί να εκπέμπει μια θηριώδη κραυγή που του έδινε μεγάλο πλεονέκτημα στα πεδία των μαχών.
Στην Ινδία, κάποιοι ασκούμενοι, απομονώνονταν σε σπηλιές και εξασκούνταν αποκλειστικά στην τέχνη της πολεμικής κραυγής, χωρίς κάποια άλλη πολεμική εξάσκηση. Τα αποτελέσματα που έχουν καταγραφεί είναι απίστευτα, καθώς λέγεται πως με μια κραυγή μπορούσαν να ρίξουν αναίσθητο άνθρωπο και ζώο σε απόσταση 20-30 μέτρων! Στην Κίνα, η τεχνική σι σενγκ (βρυχηθμός του λιονταριού) είχε στόχο τη συναισθηματική σύγχυση του αντιπάλου. Στην Ιαπωνία, η κιάι-ζούτσου αναπτύχθηκε για πολεμικούς αλλά και θεραπευτικούς σκοπούς. Μέσω του κι-άι (συνένωση της ενέργειας), το κι κατευθυνόταν από το χάρα (περιοχή εστιασμένη στα τρια περίπου εκατοστά κάτω από τον ομφαλό) στον αντίπαλο. Δάσκαλοι κορίου σχολών, όπως ο Γιαγκίου Ματάτζουρο και Ακίμοτο Φούμιο, εικάζεται πως είχαν την ικανότητα με το κιάι τους να αναισθητοποιούν πουλιά.
Ο ίδιος ο Ντον Ντρέγκερ, ένας από τους μεγαλύτερους μελετητές και ενασκούμενος των ιαπωνικών πολεμικών τεχνών, έχει καταγράψει ένα περιστατικό με τον δάσκαλό του, Οτάκε Ρισούκε της Κατόρι Σίντο Ρίου. Κατά τη διάρκεια μιας φόρμας (κάτα), το κιάι του Οτάκε Ρισούκε έριξε στο έδαφος τον Ντρέγκερ. Ο ίδιος ο Ντρέγκερ, θυμάται πως το σωστό κιάι μοιάζει σαν βρυχηθμό λιονταριού και πως νιώθει κανείς πως είναι το υποψήφιο θύμα του. Οι δάσκαλοι Μας Ογιάμα και Μοριχέι Ουεσίμπα, λέγεται πως ήταν άριστοι γνώστες του κιάι ζούτσου, μιας τέχνης που έχει πολλά κοινά στοιχεία με το τσικουνγκ και τείνει να χαθεί. Στη θρησκεία του Σίντο, το κοτοτάμα (το πνεύμα της λέξης) έχει έναν ανιμιστικό χαρακτήρα, καθώς εκφράζει μια πεποίθηση ότι μεταφυσικές δυνάμεις εμπεριέχονται στις λέξεις και τα ονόματα, επομένως αυτές οι λέξεις ειπωμένες με τον κατάλληλο τρόπο, μπορούν να επηρεάσουν το περιβάλλον και τα αντικείμενά του, άψυχα και έμψυχα. Στο κιάι, βρήκε βαθιά εφαρμογή το κοτοτάμα και πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως ο δάσκαλος Ουεσίμπα το δίδασκε στο αϊκίντο.
Η πολεμική κραυγή, στόχο έχει να συγχρονίσει το μαχητή με τον αντίπαλο, μέσω μια πνευματικής συνάντησης για να μπορέσει στη συνέχεια να κάμψει την πρόθεσή του και να τον νικήσει. Επίσης, συγχρονίζει νου-σώμα τη στιγμή της εκτέλεσης. Παράλληλα, λειτουργεί και σαν εξαγνισμός του νου, αφαιρώντας από το μαχητή κάθε σκέψη και αφήνοντας το κι να δράσει. Ο δάσκαλος Ίζο Ματάεμον διατείνεται πως το κιάι πρέπει να γίνεται με κλειστό στόμα, ώστε το κι να μην διαφεύγει και χάνεται.
To κιάι, αποτελείται από τέσσερις βασικές εκφράσεις: την επιθετική που μοιάζει με γρύλισμα και πηγάζει από το χάρα, αυτή της αντίδρασης που μοιάζει με σφύριγμα αποδοκιμασίας-πηγάζει από το στομάχι και έχει σκοπό να κάμψει τον αντίπαλο και να αποφύγει μια επίθεση, την έκφραση της νίκης που πηγάζει από το ηλιακό πλέγμα και έχει το εύρος ενός γέλιου. Η τελευταία έκφρασή του, η κραυγή της σκιάς, είναι απλά ένα μουρμούρισμα και έχει στόχο να διερευνήσει την πρόθεση του αντιπάλου. Η εξάσκηση στο κιάι επιτυγχάνεται μέσα από αναπνευστικές ασκήσεις τύπου πραναγιάμα και ιδανικό μέρος για το σκοπό αυτό είναι η φύση. Μάλιστα, το κάτα του καράτε, σανσίν είναι φτιαγμένο ειδικά για την εξάσκηση του κιάι.
Στις σύγχρονες νευροεπιστήμες και στην ψυχογλωσσολογία, αναγνωρίζεται πλέον η δύναμη του οριακού μη συμβατικού λόγου πάνω στον άνθρωπο, επηρεάζει την ψυχολογία του, ειδικά αν είναι προδιατεθειμένος για κάτι τέτοιο, αφού οι δονήσεις του ήχου, προκαλούν συναισθήματα που μπορεί αντλούνται στην βρεφική ηλικία και στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Σοφία Ξυγαλά
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
C.Caile, Kiai Jutsu:The Shout Used As A Weapon, fightingarts.com.
Α. Damasio, The feeling of what happens. Body emotions and the making of consciousness.
Editions Heinemann.
E.J. Harrison, The Fighting Spirit of Japan Overlook TP; Reprint edition.
S. A. Pranin, Encyclopedia of Aikido, editions The Aiki News.
W. E. Wilson, Essays on the Martial Arts, editions Roaring Tiger Newsletter of
the Ko-Sho Shuri-ryu dojo in Tucson, Arizona.
