Διαβάστε

Πριν από πολλά χρόνια, σε ένα σεμινάριο αϊκίντο, άκουσα για πρώτη φορά έναν εκπαιδευτή από το εξωτερικό, πιο υψηλόβαθμο από τον δικό μου, να αιτιολογεί κάποιες τεχνικές με το αϊκικέν, το ξίφος του αϊκίντο, αναφερόμενος στην εποχή των μαχών των σαμουράι.

Ένας νέος όρος στο χώρο του αθλητισμού, μια νέα ειδικότητα ψυχολόγου είναι ο εκπαιδευτής πνευματικών δεξιοτήτων ή προπονητής πνευματικών ικανοτήτων (mental skills/performance coach).

Η στολή προπόνησης για κάποιον που ασχολείται με πολεμικές τέχνες είναι το βασικότερο κομμάτι του εξοπλισμού του.

Το καλοκαίρι ήταν μια καλή ευκαιρία για υλοποίηση σχεδίων, αναστοχασμό, απολογισμό, γέμισμα μπαταριών και βέβαια για ιδέες που μπορούν να υλοποιηθούν

Έγραφα πριν από μερικούς μήνες (“Περί κριτικής –ειδικώς” ) ορισμένες σκέψεις σχετικά με το πόσο δύσκολο είναι μερικές φορές να ασκήσουμε κριτική στους δασκάλους μας των πολεμικών τεχνών

Μελετώντας τον Ταοϊσμό πολλά χρόνια με παράλληλη πρακτική στο τάι τσι τσουάν, πάντα με προβλημάτιζε η κατανόηση της έννοιας «το απαλό και αδύνατο υπερνικά το σκληρό και δυνατό»

Από την πρώτη μας προπόνηση στην πολεμική τέχνη ξεκινάμε ένα ταξίδι, αυτοπειθαρχίας, σωματικών δεξιοτήτων, καλλιέργειας. Στόχος της εξάσκησης είναι να κατακτήσουμε το επίπεδο ντο, δηλαδή τη φώτιση (αυτό-συνειδητοποίηση).

Το 1995, η ιαπωνική κυβέρνηση ίδρυσε το ‘Ταμείο Ασιατισσών Γυναικών’ ως προσπάθεια επίλυσης του ζητήματος. Ωστόσο, το ταμείο χρηματοδοτήθηκε από δωρεές ιδιωτών, όχι κρατικά χρήματα.

Πριν είκοσι περίπου χρόνια, σε ένα άρθρο μου για την αληθινή ζωή της γκέισας και πώς οι Ιάπωνες προστάτεψαν τον ιερό, γι΄ αυτούς, θεσμό από τους «αμερικάντσι» (αμερικάνους) μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, εκθείαζα τη βαθιά προσήλωση και πίστη τους στα έθιμα και την πατρίδα τους.

Από τα πρώτα χρόνια της ενασχόλησης μου με το Αϊκίντο είχα ακούσει για ένα Έλληνα Αικιντόκα ο οποίος έχει εκπαιδευθεί στην Ιαπωνία και τώρα ζει σε ένα μακρινό χωριό του Πηλίου, ακολουθώντας έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής.