Συνεντεύξεις

Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτή την συνέντευξη.Από εκεί και πέρα, αγωνίζομαι 22 ολόκληρα χρόνια –όταν ξεκίνησα δεν υπήρχε καν κικ-μπόξ στην Ελλάδα όμως σιγά-σιγά με την αγάπη μου και το πάθος μου κατάφερα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και να μπορώ να αγωνίζομαι στις μεγαλύτερες διοργανώσεις με τους σημαντικότερους αθλητές στον κόσμο.

Από πολύ νεαρή ηλικία είχα διάφορα πράγματα τα οποία αγαπούσα. Κάποια από αυτά ήταν τα βιβλία, τα περιοδικά, οι πολεμικές τέχνες, οι εναλλακτικές θεραπείες και μια κοινωνική-πολιτική-φιλοσοφική προσέγγιση η οποία τα συνέδεε όλα αυτά σε κάτι ενιαίο∙ στο δικό μου νου δηλαδή όλα αυτά τα πράγματα δεν ήταν ξεχωριστά αλλά συνδέονταν μέσω της φιλοσοφικής και πολιτικής μου τοποθέτησης.

Την εποχή που άρχισα να ασχολούμαι, το καράτε δεν ήταν τόσο δημοφιλές και διδασκόταν σε περιορισμένα μέρη, τα περισσότερα από τα οποία ήταν στις λέσχες των πανεπιστημίων –οι περισσότεροι ασκούμενοι λοιπόν, άρχιζαν να ασχολούνται στο πανεπιστήμιο. Προσωπικά είχα κάποια σχέση γιατί ο μεγαλύτερος αδελφός μου, ο Μασαάκι έκανε Σότοκαν στο πανεπιστήμιο πριν από μένα. Στο δικό μου πανεπιστήμιο, το Τσούο,

Κύριε Κέυβαν θα ήθελα να μας πείτε πού και πώς ξεκινήσατε καράτε
Ξεκίνησα στην Περσία το 1968. Ο δάσκαλός μου, ο Ουμάν Κορντμαϊνί (όχι ιδιαίτερα γνωστός) ήταν καφέ ζώνη και δίδασκε στο πανεπιστήμιο· τότε, η καφέ ζώνη ήταν πολύ σημαντική και ο συγκεκριμένος δάσκαλος ήταν πάρα πολύ καλός.

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή: θα θέλατε να μας πείτε ορισμένα πράγματα σχετικά με την καποέιρα και την ιστορία της;
Η καποέιρα είναι μια βραζιλιάνικη πολεμική τέχνη που δημιουργήθηκε από αφρικανούς σκλάβους που δούλευαν στις φυτείες· προκειμένου να μπορέσουν να αποδράσουν, οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονταν κάτι που να τους βοηθήσει να δυναμώσουν το σώμα τους και να διαμορφώσουν μια σωστή αντίληψη στον νου τους και έτσι εξελίχθηκε η καποέιρα

Ξεκίνησα το 1977 στον Πειραιά με τον Γιάννη το Χαριτίδη, στο Οκινάουα Καράτε. Το 1982 πήρα μαύρη ζώνη και έμεινα στην Αθήνα ως το 1986.

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τις πολεμικές τέχνες από το 1978. Έναυσμα ήταν η επιρροή μου από τις ταινίες του Μπρους Λι. Αρχικά ασχολήθηκα με το Τζιτ Κουν Ντο, Σίτο Ρίου Καράτε και Σότοκαν Καράτε, συστήματα στα οποία έχω πιστοποίηση να διδάξω. Πολύ γρήγορα όμως με κατέκτησε το Γουίνγκ Τσουν, το οποίο και διδάσκω έχοντας το 10ο level από τον grandmaster William Cheung, μαθητή του θρυλικού Ip Man.

Άρχισα τις πολεμικές τέχνες το 1972 –μια εποχή που και εγώ, όπως και όλοι, αρχίσαμε να ενδιαφερόμαστε επηρεασμένοι από τον κινηματογράφο και ειδικά από τον Μπρους Λι. Στην πόλη που ζούσα, στην Καβάλα υπήρχε το γυμναστήριο του αγαπημένου μου δασκάλου, γείτονα και αργότερα φίλου και κουμπάρου, του Σίμου Ζαχόπουλου ενός από τους πρωτοπόρους των πολεμικών τεχνών, και έτσι άρχισα να ασχολούμαι με το Οκινάουα Καράτε.

Ξεκίνησα να ασχολούμαι στα εννιά μου χρόνια και αφορμή ήταν η κακή μου σωματική και ψυχική κατάσταση. Την ιδέα για να ασχοληθώ με το κουνγκ φου μου την έβαλε ένας θείος μου –καθώς ήμουν πολύ μικρός δεν ήξερα τι είναι το κουνγκ φου και πώς μπορεί να μου φανεί χρήσιμο. Στην αρχή το ζητούμενο ήταν να βελτιώσω την υγεία μου όμως αργότερα θέλησα να γίνω και πιο δυνατός ως χαρακτήρας.

Ξεκίνησα καράτε σε ηλικία εννέα ετών με δάσκαλο τον Κέυβαν Γκάζι, επηρεασμένος (όπως τα πιο πολλά παιδιά εκείνη την εποχή) από τις ταινίες πολεμικών τεχνών που κυκλοφορούσαν. Όσον αφορά τις διακρίσεις, είμαι πρωταθλητής Ελλάδος σε όλες τις κατηγορίες παίδων, εφήβων, νέων και ανδρών, βαλκανιονίκης στις ίδιες κατηγορίες ενώ σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο έχω κατακτήσει αρκετές φορές το αργυρό και το χάλκινο μετάλλιο σε διάφορες διοργανώσεις.