Το συγκεκριμένο άρθρο έχει γραφτεί με σκοπό να διαβαστεί από όλους τους γονείς. Πολλές φορές ο γονέας βάζοντας το παιδί του σε μια πολεμική τέχνη δε γνωρίζει τι ακριβώς κάνει. Θεωρεί ότι είναι μια αθλητική δραστηριότητα η οποία, εκ θαύματος θα δημιουργήσει ένα χαρακτήρα ακέραιο και πειθαρχημένο. Έτσι είναι αδύνατο να αντιληφθεί γιατί όλοι όσοι ασχολούνται με πολεμικές τέχνες και βρίσκονται μέσα στο χώρο τον κοιτούν σαν εξωγήινο.
Οι εκπαιδευτές με τη σειρά τους επειδή πολλές φορές επειδή δειλιάζουν να επαναλαμβάνονται και να επιπλήττουν γονείς, αποφεύγουν να μιλούν. Έτσι οι νοοτροπίες μεταφέρονται επιδημικά από γονιό σε γονιό με αποτέλεσμα τα προβλήματα να διαιωνίζονται. Τα πράγματα που μαθαίνουν τα παιδιά μέσα στο Τατάμι έρχονται αντιμέτωπα με ότι αντικρίζουν την ίδια στιγμή έξω από τους γονείς τους.
Αυτός ο οδηγός πρέπει να διαβαστεί ενδελεχώς περισσότερες από μια φορές και να γίνει βίωμα για όλους τους “έξω.”
Οφέλη της πολεμικής τέχνης στην παιδική ηλικία.
Σωματικά: Δύναμη, ευλυγισία, ευκαμψία, ισορροπία, νεύρο-μυικός συντονισμός, αντίληψη του σώματος μέσα στο χώρο, παρατηρητικότητα, ταχύτητα αντίδρασης.
Ψυχικά: εισαγωγή σε οργανωμένη ομάδα εκτός οικογένειας, σεβασμός σε όσους αποτελούν τη τάξη του και αργότερα τον αντίπαλο του σε κάποιο παιχνίδι, σεβασμός στους κανόνες της ομάδας και της πολεμικής τέχνης, σεβασμό στο δάσκαλο του και στους ανωτέρους του, σεβασμό στο χώρο προπόνησης, διαχείριση θυμού, διαχείριση ήττας, διαχείριση άγχους, ειλικρίνεια, υπεράσπιση των δικαιωμάτων του, αυτοπεποίθηση.
Όλα αυτά πραγματοποιούνται σε ένα χώρο που στην Ιαπωνική γλώσσα ονομάζεται Ντότζο (dojo) και στη κυριολεξία σημαίνει χώρος φώτισης και ψυχικής ανάτασης. Οι λαοί από όπου προήλθαν οι πολεμικές τέχνες δίνουν σε αυτό το χώρο μια ιερή διάσταση. Ανεξαρτήτως του αν πιστεύετε εσείς ή όχι, ότι αυτό που επιτελείτε μέσα στο Ντότζο είναι σοβαρό, θα πρέπει να ακολουθείτε σαν γονείς ένα συγκεκριμένο εθιμοτυπικό. Είναι το εθιμοτυπικό των καλεσμένων. Αν δε μπορείτε να το ακολουθήσετε δεν υπάρχει λόγος να είστε παρών. Είναι προτιμότερο να περιμένετε έξω από το να καταλάβει το παιδί σας ότι δε μπορείτε να ενταχθείτε σε ένα χώρο και του ζητάτε να ενταχθεί εκείνο. Στις πολεμικές τέχνες η έναρξη και η λήξη του μαθήματος είναι οι σοβαρότερες στιγμές, οφείλεται αν κάθεστε να σηκωθείτε μέχρι να τελειώσει το εκάστοτε εθιμοτυπικό. Ο χώρος του Ντότζο που γίνεται εξάσκηση ονομάζεται Τατάμι. Εκεί τα παιδιά κυκλοφορούν ξυπόλυτα για να είναι γειωμένα και να έχουν τη μέγιστη ισορροπία , φορούν καθαρές στολές ανάλογες με τη πολεμική τέχνη και έρχονται σε επαφή με το έδαφος με όλο τους το σώμα.
Προσοχή: Σε αυτό το χώρο δεν θα πατήσουμε ποτέ σαν γονείς. Είναι ο χώρος όπου το παιδί αφήνει την οικογένεια και έρχεται να κοινωνικοποιηθεί. Εκτός αυτού, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών. Τα παπούτσια μεταφέρουν ότι έχετε πατήσει κατευθείαν στο δέρμα και το στόμα του παιδιού σας.
Ας περάσουμε και στις υπόλοιπες οδηγίες.
Δεν τρώμε μέσα στο χώρο, δεν πίνουμε ροφήματα. Αν χρειαστείτε νερό πίνετε και το βάζετε στη τσάντα σας. Δεν κυκλοφορείτε στο χώρο με μπουκάλια ανοιχτά και καφέδες. Δεν παρακολουθείται κάποιο ψυχαγωγικό πρόγραμμα.
Δεν χρησιμοποιούμε κινητό όταν περιμένουμε. Βάλτε το σε αθόρυβη λειτουργία. Αν χρειαστεί να μιλήσετε κάντε το χαμηλόφωνα ή βγείτε έξω. Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο το ίδιο το παιδί σας δε πρέπει να σας ακούει ή να αντιλαμβάνεται ότι είστε παρών.
Με αφορμή την προηγούμενη οδηγία προχωράμε στη συνηθέστερη. Δε μιλάμε με το παιδί, δεν επιπλήττουμε, δε δίνουμε συμβουλές. Καθίστε έξω και διαβάστε ένα βιβλίο, αμέτοχος για ότι συμβαίνει μέσα στην τάξη. Δεν είστε προπονητές ούτε θεατές αγώνα. Κάθε κριτική εκτός του προπονητή δημιουργεί εμπλοκή στη μάθηση.
Ταλέντο. Είναι μια έννοια παρεξηγημένη. Πολύ λίγα παιδιά μπορούμε να πούμε ότι είναι ταλέντα για τον απλό λόγο ότι η παιδική ηλικία έχει ταχύτατες μεταβολές, (ψυχό-κινητικές). Κύρια χαρακτηριστικά είναι η θέληση για σκληρή προπόνηση, ηγετική ψυχοσύνθεση και φυσική επιδεξιότητα. Παρόλα αυτά το γεγονός ότι το παιδί σας δεν είναι ταλέντο δε σημαίνει ότι δε χρειάζεται τη πολεμική τέχνη. Το γεγονός ότι δε θα γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής δε σημαίνει ότι δε μπορεί να γίνεις ένας αθλούμενος ο οποίος θα έχει κερδίσει όλα τα πλεονεκτήματα της πολεμικής τέχνης. Ελάτε σε επαφή με τον προπονητή και ακούστε χωρίς εγωισμό τι έχει να σας πει. Αν σας πει ότι είναι πολύ καλός αλλά όχι στο αγωνιστικό κομμάτι σημαίνει ότι σε αυτή την ηλικία το παιδί δεν έχει τη δυνατότητα να αγωνιστεί. Αν επιμείνετε, τότε είναι σίγουρο ότι θα πληγώσετε το παιδί σας τόσο, ώστε κατά πάσα πιθανότητα κάθε επόμενη αγωνιστική προσπάθεια να είναι εκ των προτέρων αρνητική από το παιδί σας.
Μη συζητάτε κάτι που είδατε στο μάθημα και σας κίνησε δυσάρεστα το ενδιαφέρον αν δεν αναφερθεί πρώτα από το ίδιο το παιδί. Μη μεταφέρετε κακές εικόνες στο σπίτι, αφήστε το παιδί σας να επεξεργαστεί μόνο του τα δεδομένα.
Θα πρέπει να γνωρίζεται ότι τον πρώτο καιρό οποιασδήποτε παιδικής δραστηριότητας υπάρχει άρνηση. Πιθανών να δικαιολογείται ότι είναι κουρασμένο ή ευθέως ότι δεν του αρέσει να κάνει πολεμική τέχνη. Μην υποκύψετε. Το γεγονός ότι γίνεται νέο μέλος μιας ομάδας δεν είναι πάντα ευχάριστο. Μέχρι να κερδίσει την αποδοχή των υπόλοιπων παιδιών θα περάσει λίγος χρόνος. Πρέπει να συνηθίσει αυτή τη διαδικασία γιατί αργότερα θα εμφανιστεί και στην ενήλικη ζωή του.
Προσπαθήστε να δημιουργήσετε ένα ευχάριστο κλίμα πριν και μετά τη προπόνηση. Αν έρχεστε αργοπορημένοι, αν φεύγετε τρέχοντας, μεταφέροντας το άγχος της επόμενης δραστηριότητας ή του διαβάσματος τότε θα συνδυάσει τη πολεμική με κάτι που αναστατώνει τη ζωή του.
Όταν μιλάτε για τη πολεμική τέχνη που κάνει να είστε επικεντρωμένοι στην προπόνηση και όχι στο αποτέλεσμα ενός αγώνα. Εξηγήστε του πόσο σημαντική για την υγεία του είναι η πολεμική τέχνη, πως γυμνάζεται το σώμα και πως αυτό πειθαρχεί σε ένα ισχυρό πνεύμα. Στατιστική που έχει γίνει σε παιδιά σχολικής ηλικίας έδειξε ότι όσα παιδιά έχουν συνεχίσει πολεμική τέχνη πάνω από έξι μήνες το κάνουν γιατί βλέπουν ορατά αποτελέσματα στο σώμα τους, αμέσως μετά έρχονται οι φιλίες που έχουν δημιουργήσει και τρίτο η φύση της τέχνης.
Μην επεμβαίνετε στο έργο του προπονητή συμβουλεύοντας τον πως θα κάνει καλύτερα τη δουλειά του. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα από εσάς τις δυνατότητες του παιδιού σας όσο και αν αυτό σας ξενίζει. Το πρόγραμμα και ο τρόπος κάθε δασκάλου καθορίζουν την επιτυχία μιας σχολής μακροπρόθεσμα. Μπορεί τώρα το παιδί σας να μην κατέβει στους αγώνες και σε μερικά χρόνια να κερδίσει μετάλλιο. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα μεγάλων αθλητών που “έχασαν” κατά τη γνώμη που είχαν τη δεδομένη στιγμή, κάποιο σημαντικό παιχνίδι και αργότερα έγιναν πρωταθλητές.
Αφήστε τα παιδιά να σχηματίσουν μια γνώμη για το δάσκαλο χωρίς να την επηρεάζετε θετικά ή αρνητικά. Πρέπει να σχηματιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης η οποία θα τροφοδοτείται μόνο από το δάσκαλο και το μαθητή.
Τελευταίο και σημαντικότερο είναι να καταλάβετε πόσο σημαντική είναι η πολεμική τέχνη. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να πάρετε μέρος σαν μαθητής μαζί με άλλους γονείς, μερικές φορές, στην ίδια τάξη με τα παιδιά σας. Θα πρέπει να βιώσετε τη κούραση, τη μάθηση και το παιχνίδι. Γνωρίστε πόσο ωραία και σημαντικά για την υγεία του παιδιού σας πράγματα συμβαίνουν σε μια τάξη. Τότε θα διαπιστώσετε ότι αλλάζει η ματιά που βλέπετε τις πολεμικές τέχνες.
Nίκος Κορρές
