Η μέρα μας ξεκίνησε στις 6:00 το πρωί με ένα δυνατό καφέ και προετοιμασία των πραγμάτων που πρέπει να πάρουμε μαζί μας από το σπίτι για το Dojo. Εκεί θα μείνουμε μέχρι το μεσημέρι. Αποφεύγουμε να πάρουμε πρωινό γιατί το πρώτο μάθημα είναι Yoga και θα μας βρει φουσκωμένους. Το μάθημα ξεκίνησε 6:59 με προγραμματισμένη ώρα 7:00. Όποιος αργήσει δεν είναι ευγενικό να διακόψει το μάθημα μένει έξω.. Σε όλα τα μαθήματα θα πρέπει να βρίσκεσαι εκεί τουλάχιστον δέκα λεπτά πριν για να προετοιμάσεις μυαλό και σώμα για την προπόνηση. Αν έρθεις ακριβώς στην ώρα σου τότε έχεις θεωρητικά αργήσει γιατί το μυαλό απαιτεί τουλάχιστον δέκα λεπτά προσαρμογής και το σώμα λίγο περισσότερο.
Το μάθημα ενώ δεν ήταν ιδιαίτερα απαιτητικό με κούρασε. Κράμπες σε διάφορα σημεία του σώματος, αποτέλεσμα της χθεσινοβραδινής προπόνησης η οποία αναλώθηκε σε δυο ώρες με τεχνικές από γονατιστή θέση (suwari waza).Μόλις τελείωσε το μάθημα ο μεγαλύτερος σε βαθμό μαθητής μας ενημέρωσε ότι ο Sensei μας θέλει όλους στο κήπο με παπούτσια, Bokken και ένα παγούρι νερό. Σε τρία λεπτά βρισκόμασταν και τα 22 άτομα εκεί.¨ Σήμερα η προπόνηση είναι βασισμένη πάνω στο πρώτο βιβλίο του Morihei Ueshiba το Budo όπως μας τη μετέφερε ένας εκ των μαθητών του ο Saito Sensei. Σε αυτό το βιβλίο στις πρώτες σελίδες ο ιδρυτής αναφέρει ότι πριν ξεκινήσει τη τεχνική ελέγχει το έδαφος. Ο Saito Sensei περιέγραφε ότι αυτό το μάθημα περιείχε πεζοπορία μέσα σε δασώδη περιοχή και εφαρμογή Kumi Tachi σε διάφορους τύπους εδαφών. Αυτό θα κάνουμε σήμερα. Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας θα μπορείτε να μιλάτε μόνο με το ζευγάρι που θα εξασκηθείτε¨. Περπατήσαμε περίπου είκοσι λεπτά με γρήγορο ρυθμό μέχρι που φτάσαμε μπροστά από ένα ακατοίκητο σπίτι μέσα στο δάσος. ¨Εδώ θα είναι το πρώτο κομμάτι της εκπαίδευσης.¨ Εγώ με το ενασκούμενο μου βρεθήκαμε σε ένα χωμάτινο μονοπάτι. Μετά από δέκα λεπτά ο δάσκαλος μας έβαλε μέσα σε πυκνή βλάστηση από αγριόχορτα και αγκάθια. Αλλάξαμε τρεις τοποθεσίες σε διάστημα δυο ωρών. Σε όλη τη διάρκεια της προπόνησης έπρεπε να προσέχω μη με χτυπήσει ο ενασκούμενος και ταυτόχρονα να μην ενοχλήσω κάποιο ερπετό που δεν πρέπει. Το αίσθημα επιβίωσης είναι κάτι πρωτόγνωρο για μένα που είμαι παιδί της πόλης.
Γυρίσαμε στο Dojo, ο δάσκαλος μας ενημέρωσε ότι έχουμε μια ώρα διάλλειμα για πρωινό. Συγκεντρωθήκαμε τα άτομα που αποτελούν την ελληνική ομάδα, εκεί διαπίστωσα ότι οι φωνητικές μου χορδές έχουν νεκρωθεί. Σε όλη τη διάρκεια τη προπόνησης οι φωνές (κι αι) άλλοτε αποσταθεροποίησης της προσοχής του ενασκούμενου και άλλοτε επιβολής της τεχνικής κατάρτισης είχαν κλείσει το λαιμό μου. Συμπεραίνω λοιπόν μέσα σε όλα τα άλλα ότι όποιος νομίζει ότι κάνει ¨κι αι¨ μόνο με τη δύναμη του κέντρου του (χάρα) πλανάτε οικτρά. Στο δρόμο για το σπίτι διαπίστωσα ότι τα δάχτυλα του ποδιού μου ήταν σε άσχημη κατάσταση από τη άσκηση μέσα σε τόσο αφιλόξενο έδαφος. Τα σανδάλια ήταν άσχημη επιλογή. Γυρίσαμε σπίτι, το οποίο απέχει πέντε λεπτά από το Dojo και συζητούσαμε τις εντυπώσεις μας από τη προπόνηση όλη την ώρα που παίρναμε το πρωινό μας. Ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα και οι επόμενες δυο ώρες μας βρήκαν στο κήπο του Dojo να δουλεύουμε Jo Kata κάτω από καυτό ήλιο. Ευτυχώς ο δάσκαλος μας επιτρέπει να φοράμε καπέλο. Το πρώτο σκέλος της μέρας τελείωσε. Το διάλειμμα τώρα είναι τετράωρο. Σε αυτό το χρόνο προλαβαίνεις να ετοιμάσεις το φαγητό σου, να φας και να ξεκουραστείς. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν έφτασα στο δωμάτιο ήταν να πάρω τη γυναίκα μου τηλέφωνο. Χθες ήταν τα γενέθλια της κόρης μου. Έκαναν πάρτι στο σπίτι και πέρασαν καταπληκτικά. Η μικρή ήταν θυμωμένη μαζί μου που για άλλη μια φορά εγώ έλειπα. Η γυναίκα μου με καθησύχασε εξηγώντας μου ότι όλα είναι υπό τον έλεγχο της και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αν δεν είχα την υποστήριξη της θα ήταν τελείως διαφορετική η ζωή μου σε όλους τους τομείς της. Αυτές οι οκτώ μέρες είναι οι μοναδικές μέρες που παίρνω άδεια τα τελευταία χρόνια λόγω των δύσκολων οικονομικά συγκυριών και εγώ τις περνάω σε ένα νησί ασκώντας τη πολεμική τέχνη που αγαπάω και όχι με την οικογένεια. Τα αισθήματα από αυτή τη κατάληξη δεν είναι ευχάριστα, αλλά συγχρόνως νιώθω μια απέραντη ευγνωμοσύνη για όλους όσους με συναναστρέφονται, γνωρίζουν το πάθος μου και με βοηθούν να είμαι εδώ. Η συγκινησιακή φόρτιση σταματάει εδώ γιατί πρέπει να πάμε γρήγορα για ψώνια. Αποφασίζουμε σύντομα τι πρέπει να μαγειρέψουμε και τι υλικά να αγοράσουμε για την παρασκευή του. Γυρίζοντας στο σπίτι ο ένας ετοιμάζει φαγητό, ο άλλος πλένει τα πιάτα και ο τρίτος κάνει μπάνιο έτσι ώστε να μην υπάρχει συνωστισμός στη τουαλέτα αργότερα.
Το απόγευμα μας βρίσκει με πολύ υψηλή θερμοκρασία να βρισκόμαστε στην μεγάλη αυλή του Dojo για προπόνηση. Η ζέστη είναι ανυπόφορη και κάθε φορά παρακαλάς αυτό που έχει να δείξει ο δάσκαλος να σου αρέσει για να μη σκέφτεσαι ότι ανά πάσα στιγμή μπορείς να λιποθυμήσεις. Ευτυχώς τελειώνει η ώρα και μαζί της όπως ενημερωνόμαστε και τα εξωτερικά μαθήματα για σήμερα. Τα επόμενα μαθήματα θα γίνουν μέσα. ¨Τι ανακούφιση, τώρα μπορώ να κάνω οτιδήποτε¨ σκέφτηκα. Οι επόμενες ώρες είχαν Kihon Waza δηλαδή οι τεχνικές εκτελούνται αργά και αναλύονται κομμάτι- κομμάτι. Όταν οι μεγαλύτερες βαθμίδες θεωρούν ότι γνωρίζουν να εκτελούν τη τεχνική ικανοποιητικά τότε εφαρμόζεται όλη η δύναμη ή οτιδήποτε μπορεί να στρεβλώσει τη τεχνική από τον επιτιθέμενο. Η πρόκληση σε αυτό το σενάριο είναι να αποδείξεις τη κατάρτιση σου χωρίς την εφαρμογή συγκεντρωμένης δύναμης σε ένα σημείο. Η δύναμη της τεχνικής θα πρέπει να προέρχεται από τη συμμετοχή όλου του σώματος. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει η σύνδεση των κάτω άκρων με τον κορμό να είναι άριστη, αυτό πετυχαίνεται με τη συμμετοχή της λεκάνης. Αυτού του είδους η προπόνηση είναι εξαιρετική για το γκρέμισμα της αυτοπεποίθησης που με κόπο και λάθος προπόνηση έχει χτίσει κάποιος στην αγαπημένη μου πολεμική τέχνη το Aikido.Κάνοντας με αυτό τον τρόπο μπορεί να προσπαθείς σε μια ολόκληρη προπόνηση να κάνεις μια τεχνική και όταν τη πετύχεις να καταλάβεις ότι συνέβη μόνο για μια φορά. Ωστόσο αν αγαπάς αυτό που κάνεις πρέπει να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, να αντιμετωπίσεις το γεγονός και να προσπαθείς μέχρι να το πετύχεις, η χαρά της ολοκλήρωσης μιας τεχνικής σε αποζημιώνει πολύ περισσότερο από το να ρίχνεις κάποιον εκατοντάδες φορές πιστεύοντας ότι είσαι η συνέχεια του Ιδρυτή.
Τη τέταρτη μέρα του σεμιναρίου ένας από την ομάδα εγκαταλείπει. Η κούραση τον κατέβαλε και δε μπορεί πλέον να ακολουθήσει. Τα αισθήματα είναι τόσο έντονα όπου δεν θέλει καν να μείνει μια μέρα να ξεκουραστεί μήπως και αλλάξει γνώμη, θέλει να φύγει και να μην έχει καμία επαφή. Είναι σύνηθες φαινόμενο και απόλυτα φυσιολογικό για κάποιον που δεν ασκείται συστηματικά και δεν έχει εξοικειωθεί με την έννοια της αποτυχίας στην εκτέλεση της τεχνικής. Τίποτα από ότι συμβαίνει εδώ δεν είναι υποχρεωτικό, μπορείς να φύγεις όποτε θελήσεις χωρίς να λογοδοτήσεις σε κανέναν.
Όσο οι μέρες περνούν το μάθημα γίνεται εντονότερο( μάθημα σε ανηφορικό έδαφος, εφαρμογή τεχνικών με φυσικά εμπόδια) αλλά τώρα συμβαίνει κάτι μαγικό. Το σώμα έχει πλέον ξεπιαστεί και έχει περάσει το σοκ των πρώτων δυο ημερών. Τώρα έχεις πιάσει ρυθμό και έχεις προσαρμοστεί πλήρως με τη κατάσταση. Αυτό που θεωρούσες πριν λίγες μέρες αφιλόξενο περιβάλλον σε διδάσκει να προσαρμόζεσαι και να συμβιώνεις μαζί του. Είναι μια κατάσταση απόλυτης ειλικρίνειας η οποία σε φέρνει αντιμέτωπο με τον εαυτό σου. Αντιλαμβάνεσαι ότι αγαπάς την ύπαρξη σου και μαζί της οτιδήποτε τη περιβάλει. Τώρα είναι οι στιγμή όπου κάθε φορά σχεδιάζω τον επόμενο ερχομό μου.
Οι εφτά μέρες προπόνησης τελείωσαν σήμερα που γράφω το άρθρο. Αύριο, ζητήσαμε από το δάσκαλο να μας κάνει μια ώρα το πρωί γιατί το πλοίο μας φεύγει το μεσημέρι. Φυσικά δέχτηκε αν και γνωρίζω ότι έχει να μεταφέρει όλους τους ξένους ασκούμενους στο αεροδρόμιο. Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι έρχονται στη χώρα μας για αυτό το Deshi από όλα τα μέρη της γης, αλλά από τη χώρα που το φιλοξενεί έρχομαι κάθε χρόνο με ένα ως δυο το πολύ άτομα. Το γεγονός ότι δεν είναι τόσο γνωστό δεν αποτελεί δικαιολογία όταν έρχονται μαθητές από Αυστραλία, Ρωσία, Αμερική.
Τηλεφώνησα σήμερα στα παιδιά μου και μου είπαν ότι με περιμένουν με ανυπομονησία. Η γυναίκα μου θα έχει φτιάξει το αγαπημένο μου φαγητό και θα με περιμένουν. Με ρωτούν τι ώρα θα φτάσω και απαντώ αυθόρμητα δέκα και μισή, την ώρα που θα τελειώσω το μάθημα στη σχολή μου. Θα πάω με τις βαλίτσες και θα αλλάξω στο Dojo.
Το Uchi Deshi που περιέγραψα συμβαίνει κάθε χρόνο στη Κεφαλονιά.
