Προφίλ Τέχνης
Το Μουάιτάι ή στην ελληνική ορολογία, Ταϊλανδέζικη πυγμαχία, αποτελεί κομμάτι της ιστορίας και της κληρονομιάς της Ταϊλάνδης, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, όπως συμβαίνει με όλες τις αρχαίες παραδόσεις. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας του Μουάιτάι, όμως όλες οι πηγές συναινούν ότι το Μουάιτάι υπήρξε η πρωταρχική και πιο αποτελεσματική μέθοδος αυτοάμυνας των Ταϊλανδών πολεμιστών στα αμέτρητα πολεμικά μέτωπα και τις μάχες, που δόθηκαν κατά τη διάρκεια της ιστορίας του έθνους, που πλέον ονομάζεται Ταϊλάνδη. Εκείνη την περίοδο γράφτηκε το εγχειρίδιο πολέμου ‘Chupasart’. Το Chupasart έδινε έμφαση στη χρήση κάθε μέρους του σώματος στις πολεμικές τέχνες. Η φιλοσοφία του εγχειριδίου ήταν ότι η μάχη απαιτούσε κάτι περισσότερο από τη χρήση των όπλων∙ απαιτούσε τη δέσμευση του νου, του σώματος και της ψυχής.
Κατά τη διάρκεια της μοναρχίας του Βασιλιά, Prachao Sua (1697-1709 μ.Χ.), το Μουάιτάι έγινε πρώτη φορά γνωστό ως άθλημα. Ο Βασιλιάς έτρεφε μεγάλη αγάπη για αυτή την πολεμική τέχνη και ήταν γνωστός για τη συμμετοχή του σε τουρνουά σε μικρές πόλεις και χωριά, όπου μεταμφιεζόταν ως κοινός, νικώντας συχνά τους τοπικούς πρωταθλητές. Όταν η χώρα διένυσε μία περίοδο ειρήνης και για να κρατάει το στρατό σε εγρήγορση, ο Βασιλιάς έδωσε εντολή στους στρατιώτες να εκπαιδευτούν στο Μουάιτάι. Αυτό ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσουν να οργανώνονται στοιχειωδώς, τα πρώτα τουρνουά ανά τη χώρα.
Το 1774, ο θρυλικός Nai Khanom Dtom έκανε γνωστό το Μουάιτάι με αφορμή των αγώνα του ενάντια σε μια ομάδα Βιρμανέζων κι ενώ ήταν αιχμάλωτος πολέμου στην Μπούρμα (νυν Μυανμάρ). Ο Nai Khanom Dtom συνελήφθη όταν οι Βιρμανέζοι κατέλαβαν την αρχαία πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης, Αγιουτάγια. Ο Nai Khanom Dtom θρυλείται ότι νίκησε δέκα από τους κορυφαίους πυγμάχους της Μπούρμα, με μια ανάσα, σε ένα τουρνουά. Ο ίδιος διακρίνεται για τη θέλησή του να νικά με σκοπό την τιμή (και όχι το έπαθλο) και την προθυμία του να υπερνικά οποιεσδήποτε δυσκολίες.
Αυτό συνοψίζεται ως εξής: «Τίποτα δεν μπορεί να σου σταθεί εμπόδιο, παρά ο ίδιος σου ο εαυτός».
Παράλληλα και ο στρατός εφάρμοσε το σύστημα του Μουάιτάι. Οι Ταϊλανδοί στρατιώτες εκπαιδεύονται και χρησιμοποιούν τις τεχνικές του Μουάιτάι. Για το στρατό ξηράς, η πολεμική τέχνη πάντοτε έβρισκε εφαρμογή στις μάχες εκ του συστάδην. Όταν ένας Ταϊλανδός στρατιώτης μάχεται σώμα με σώμα, εφαρμόζει τις πρακτικές του Μουάιτάι. Το ίδιο κάνει και κάθε απλός Ταϊλανδός πολίτης, είτε πρόκειται για άνδρα είτε για γυναίκα. Η παρακολούθηση και η εκμάθηση αποτελούν μέρος της παιδικής ηλικίας των Ταϊλανδών. Το Μουάιτάι σύντομα έγινε η καθημερινή αθλητική ενασχόληση όλων και έτσι δημιουργήθηκαν κέντρα εκπαίδευσης σε όλη τη χώρα.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’30 το Μουάιτάι κωδικοποιήθηκε επισήμως∙ θεσπίστηκαν κανόνες και κανονισμοί και έγινε γνωστό στον αθλητικό κόσμο. Στις αρχές του 20ου αιώνα το Μουάιτάι έγινε παγκοσμίως γνωστό ως ένα ασφαλές άθλημα πυγμαχίας. Στη συνέχεια, εισήχθησαν οι κυκλικοί διαγωνισμοί με οχτώ τμήματα, όπως στην παγκόσμια πυγμαχία και υιοθετήθηκαν οι κανόνες πυγμαχίας Queensbury για τα γάντια πυγμαχίας, που αντικατέστησαν τα σχοινιά που τύλιγαν οι μαχητές γύρω από τα χέρια και τους βραχίονές τους.
Έχοντας μια μακρά ιστορία αιώνων, το Μουάιτάι εξελίχθηκε και πλέον είναι αναγνωρισμένο σε πολλές χώρες παγκοσμίως, δημιουργώντας μια νέα εποχή περήφανης παγκόσμιας ιστορίας. Τα τελευταία χρόνια το Μουάιτάι, τόσο σε ερασιτεχνικό όσο και επαγγελματικό επίπεδο, έχει διαδοθεί παγκοσμίως και έχει εξελιχθεί σε κορυφαίο άθλημα πυγμαχίας. Το Μουάιτάι είναι μια άοπλη πολεμική τέχνη που παρουσιάζει ψυχαγωγικό ενδιαφέρον για τον θεατή και παράλληλα αποτελεί μια μορφή αυτοάμυνας και ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα εκγύμνασης.
Προφίλ Δασκάλου
Εκπαιδευτής του συλλόγου είναι ο Λευτέρης Κατσιάνος. Στη σχολή διδάσκεται Muay Thai, Muay Thai Boran, Muay lert rit.IFMA-IMBA.
