Λίγα όπλα έχουν ταυτιστεί τόσο πολύ με τους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν όσο το ιαπωνικό ξίφος με τους μπούσι και τους σαμουράι, τους πολεμιστές και αργότερα άρχοντες που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιαπωνική ιστορία από τον 12ο ως τον 19ο αιώνα. Σύμβολο της ικανότητάς τους στο πεδίο της μάχης (αν και πάντα υπήρξε δευτερεύον όπλο) και αργότερα της κοινωνικής τους θέσης, το ξίφος που έχει γίνει γνωστό με την ονομασία «κατάνα» εξακολουθεί να γοητεύει όχι μόνο όσους ασχολούνται με τις πολεμικές τέχνες αλλά ακόμα και φιλότεχνους που εκτιμούν την περίπλοκη διαδικασία που απαιτείται για να κατασκευαστεί και την αρτιότητα του αποτελέσματος της διαδικασίας αυτής.
Από τα πολλά σχετικά βίντεο που υπάρχουν στο Ίντερνετ, επιλέξαμε αυτό του Μουσείου Τέχνης του Πόρτλαντ, όχι τόσο λόγω της εκπαιδευτικής του αξίας όσο λόγω της καλλιτεχνικής: στα 25 λεπτά που διαρκεί το βίντεο, δεν ακούγεται ούτε μια λέξη –στα ιαπωνικά ή στα αγγλικά- ενώ τα διάφορα στάδια της κατασκευής του ξίφους απλώς αναφέρονται με μια φράση σε μαύρες κάρτες με λευκά γράμματα –αυτό επιτρέπει στο θεατή να εστιάσει την προσοχή του σ’ αυτό που εικονογραφείται (πολύ επιδέξια) από τους δημιουργούς της ταινίας και να προσέξει λεπτομέρειες που ίσως περνούσαν απαρατήρητες σε μια αμιγώς εκπαιδευτική ταινία.
