Το 1985 ενώ ήταν εμφανής στους κόλπους του Καράτε η ύπαρξη δυο τάσεων οι οποίες εκφράζονται αντίστοιχα από δύο παγκόσμιες ομοσπονδίες την ΄΄International Amateur Karate Federation (I.A.K.F) και την ΄;World Union of karate organanization;; (W.U.K.O). η διεθνής ολυμπιακή επιτροπή έδωσε αιφνιδιαστικά προβάδισμα στην W.U.K.O. H W.U.K.O που αργότερα μετονομάστηκε σε World Karate Federation (W.K.F) εξέφραζε το σπόρ Καράτε ή το τεχνικό Καράτε όπως επικράτησε να λέγεται.
Η νεοϊδρυθείσα ‘’International Traditional Karate Federation (I.T.K.F) ως μετεξέλιξη της I.A.K.F με πρόεδρο της τον μεγάλο sensei Nishiyama Hidetaka παρέμεινε ο θεματοφύλακας του παραδοσιακού Καράτε.
Ένα χρόνο μετά το 1986 η I.T.K.F παρουσίασε στον I.O.C τον διεθνή φορέα διαιτησίας των αθλημάτων τους αγωνιστικούς κανονισμούς που διέπουν το παραδοσιακό Καράτε.
Τα επόμενα 10 χρόνια μέχρι το 1995 που καθιερώθηκε η τελική τους μορφή , ο εμπνευστής των κανονισμών Nishiyama sensei μαζί με το επιτελείο του , το οποίο αποτελούσαν υψηλόβαθμοι sensei προερχόμενοι από τις πλείστες παραδοσιακές τεχνοτροπίες του Karate-do αφιερώθηκαν στην επεξεργασία παρατηρώντας την εφαρμογή των κανονισμών σε εθνικά , ηπειρωτικά και παγκόσμια πρωταθλήματα .
Το Fudokan Karate ως αναπόσπαστο μέρος του παραδοσιακού Καράτε εφαρμόζει όπως είναι φυσικό στις αγωνιστικές του διοργανώσεις τους κανονισμούς αυτούς. Οι κανονισμοί που έχετε ανά χείρας έχουν απλά μερικές προσθήκες (Το Tsume-ai και τους κανονισμούς του Kihon Ippon και του Jiyu Ippon Kumite) ίσως και κάποιες άλλες ανεπέσθητες τροποποιήσεις τις οποίες πρότεινε το 2012 και το 2013 δάσκαλος μου Ilija Jorga Soke.
O δάσκαλος Nishiyama από την στιγμή που το Κarate-do έγινε δημοφιλές ως αθλητικό γεγονός έχοντας υπ΄όψην του το αξίωμα ότι ‘’οι κανονισμοί των αγώνων είναι που διαμορφώνουν το άθλημα’’ ένιωθε το ιστορικό χρέος απέναντι στις προηγούμενες αλλά και τις μελλοντικές γενιές να διαμορφώσει τους κανονισμούς αγώνων μέσα από τους οποίους θα διαφυλάσσονταν κατά το δυνατόν αυτή η παράδοση των αιώνων.
Ο σχεδιασμός του ήταν να καταφέρει να συγκεράσει τον κώδικα ευγένειας και εθυμοτυπίας, το ιπποτικό πνεύμα του BUDO τις βασικές κινησιολογικές αρχές του παραδοσιακού Καράτε με τις σύχρονες αρχές του ευ αγωνίζεσθαι.
Αν κρίνουμε από το πλήθος των καρατέκα οι οποίοι αγωνίζονται με βάση αυτούς τους κανονισμούς και τα υψηλά ηθικά και τεχνικά κριτήρια που τους χαρακτηρίζουν , συμπεραίνουμε ότι ο εκλιπών Nishiyama sensei δικαιώθηκε ιστορικά και μπορεί να ατενίζει από ψηλά με ικανοποίηση και περηφάνια κάθε φορά που δύο παραδοσιακοί Καρατέκα υποκλίνονται μεταξύ τους για ένα επίσημο ή μη ‘’Shi-ai.
Ας μου επιτραπεί από το σημείο αυτό να παραθέσω ένα απόσπασμα από μία ομιλία του sensei Nishiyama που έκανε το 2007 στην Βαρσοβία . Το απόσπασμα αυτό αποδίδει καίρια και συνοπτικά την βασική ιδέα αυτού του μεγάλου άντρα:
«H αγωνιστική δραστηριότητα σε όλα τα αθλήματα , παρότι απαιτητική θεωρείται διασκέδαση ή ψυχαγωγία κάτι το οποίο από μόνο του έχει γίνει μεγάλη υπόθεση. Το BUDO αφορά την αυτό-βελτίωση . Η αυτό-βελτίωση δεν είναι παιχνίδι , ούτε ψυχαγωγία .Ο σκοπός του είναι να προάγει την ποιότητα του ανθρώπου . Οι κανονισμοί δεν μπορούν να καθορίσουν τον χαρακτήρα αλλά μπορούν να βοηθήσουν στο χτίσιμο του χαρακτήρα . Συνεπώς δεν μπορούμε ποτέ να παραβλέψουμε τα θεμέλια του Bu-Do στους αγωνιστικούς κανονισμούς μας , αλλιώς διατρέχουμε τον κίνδυνο της παραμόρφωσης του χαρακτήρα των μαθητών . Οι προπονητές αθλημάτων αναπτύσσουν πρωταθλητές για νίκες . Οι προπονητές του Bu-Do αναπτύσσουν πρωταθλητές της ζωής.’’ Και λίγο πιο κάτω : ‘’Οι αγώνες είναι από μόνοι τους ένας συμβιβασμός της πραγματικότητας του να αντιμετωπίζεις έναν επικίνδυνο αντίπαλο στην πραγματική ζωή. Είναι λοιπόν διπλά σημαντικό οι αθλητές, κριτές και τα επίσημα πρόσωπα να μελετούν βαθέως τους κανονισμούς αυτούς με σκοπό να κατανοήσουν πραγματικά τον ρόλο τους στην ενίσχυση και τη διατήρηση των θεμελιωδών αρχών του Παραδοσιακού Καράτε ώστε να μην γίνουν περαιτέρω συμβιβασμοί. Μέσω βαθιάς μελέτης και συνεχούς αυτοβελτίωσης του μυαλού, του σώματος και του πνεύματος, το άτομο θα προσπεράσει το συνηθισμένο για να επιτύχει το ασυνήθιστο»
Πριν κλείσω αυτόν τον πρόλογο θεωρώ απαραίτητο να αναφερθώ σ’ένα καινοφανές φαινόμενο το οποίο παρουσιάζει δύο όψεις. Οι άνθρωποι που το υπηρετούν δεν διαθέτουν δυστυχώς την εντιμότητα να παραδεχθούν ότι η σχέση τους με το παραδοσιακό καράτε δεν είναι άμεση , ούτε ουσιαστική.
Η πρώτη τάση προέρχεται από αυτούς που εγώ ονομάζω ‘’σπορ shotokan’’. Αυτοί ισχυρίζονται ότι εξασκούν το παραδοσιακό καράτε επειδή εκτελούν κάτα του shotokan ! Στην ουσία εξασκούν χορογραφικές επιδείξεις , Κata τροποποιημένα και αποκομμένα από το BUNKAI τους και τις βασικές αρχές παραγωγής δύναμης που έχουν σκοπό να εντυπωσιάσουν , όταν αυτά παρουσιάζονται σε αγώνες .
Ταυτόχρονα δε διακατέχονται από την επιδεικτική εξωστρεφή νοοτροπία του σπορ καράτε (W.K.F) και συμμετέχουν στους αγώνες του , τόσο στα Κata όσο και στο Kumite , αποδεχόμενοι ότι πάνω από τις ηθικές αρχές του BUDO υπερισχύει το κλεπτικό σύστημα βαθμολόγησης του σπορ.
Από την άλλη δεν μπορώ να μην δυσαρεστήσω αυτούς που καλλιεργούν αυτό που ονομάζω ‘’αγωνιστικό παραδοσιακό καράτε’’ .Αυτοί οι άνθρωποι εξειδικεύονται στην ουσία σε ένα ‘’είδος παραδοσιακού καράτε’’ που λειτουργεί προπονητικά και τεχνικά αυτοεγκλωβιζόμενο στους κανονισμούς των αγώνων του παραδοσιακού. Αυτό το καράτε των κανονισμών θεοποιεί τους πόντους και τα κριτήρια της νίκης (όπως ακριβώς κάνει και ο αντίποδάς του , το σπορ καράτε) χρησιμοποιώντας απλά παραδοσιακούς κανονισμούς. Μα αν το καράτε χρησιμοποιεί διαφορετικούς κανονισμούς έχοντας όμως τους ίδιους στόχους (τους πόντους) και το ίδιο πνεύμα ( ‘’να κερδίζω τους αγώνες’’) γιατί τότε να χρειάζονται δύο διαφορετικοί κανονισμοί αγώνων ; το να δημιουργήσουμε ακόμα μια διαίρεση μέσα στις πάμπολλες που υφίστανται στον χώρο του καράτε , υπακούοντας σε ένα καπρίτσιο , δεν είναι νομίζω και η εντιμότερη πράξη.
Και οι μεν και οι δε , λειτουργούν επιλεκτικά και τούτο έχει ως αποτέλεσμα το καράτε που καλλιεργούν να έχει κοντά πόδια.
Μία παράδοση αιώνων δεν μπορεί να χωρέσει μέσα σε κανονισμούς αγώνων, απλά να μην φεύγει ποτέ από το μυαλό μας ότι πρέπει να εξασκούμαστε καθημερινά στην τέχνη του δρόμου του καράτε , ταυτόχρονα δε ας έχουμε και κανονισμούς αγώνων που να βρίσκονται κοντά και να διαφυλάσσουν κατά το δυνατόν τις κινησιολογικές αρχές , το πνεύμα και την ηθική αυτού που κάνουμε.
Οι sensei και οι καρατέκα που επιθυμούν να καλλιεργούν το παραδοσιακό καράτε ως τέχνη , πρέπει να καλλιεργούν την πνευματική λεπτότητα και να διερευνούν το ιστορικό του βάθος. Πρέπει να αντιλαμβάνονται την τεχνική ως το πρώτο στάδιο μιας φιλοσοφικής οδού , άρρηκτα δεμένης με την ηθική και το ιπποτικό πνεύμα του BUDO. Μόνον έτσι όταν το καράτε-ντο βρίσκεται σε δημιουργικό διάλογο με τις ρίζες του μπορεί να παρουσιάσει προοπτική για το μέλλον.
Είναι μεγάλη η χαρά που νιώθω παραδίδοντας στους Καρατέκα μου , τους ανθρώπους της Ελληνικής Οργάνωσης του ‘’Fudokan-Shotokan Karate-Do’’καθώς και σε όλους όσους ενδιαφέρονται για το Παραδοσιακό Καράτε , την μετάφραση των κανονισμών στην ελληνική γλώσσα.
Για τη μετάφραση δούλεψαν αρκετοί καρατέκα μας, μαζί με τις εκ βάθους ευχαριστίες μου μνημονεύω τα ονόματά τους :Χρήστος Βλάσσης , Δημήτρης Καταιβάτης , Ιωάννα Μαργαρώνη , Δημήτρης Δαμίγος , Πέτρος Ψαλίδας , Γιάννης Σμαργιαννάκης , Διονύσης Τσάσης.
Είναι δε ευνόητο ότι τα τυχόν λάθη βαρύνουν εμένα αποκλειστικά ως επιμελητή. Εκείνο όμως που θα παρακαλούσα τον αναγνώστη είναι ο εντοπισμός και η κατάδειξή τους.
Σάββας Μαστραππάς
* Το παραπάνω κείμενο του Σάββα Μαστραππά στον πανελλήνιο οδηγό πολεμικών τεχνών αποτελεί τον πρόλογο της ελληνικής μετάφρασης των κανονισμών των αγώνων του παραδοσιακού καράτε. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους κανονισμούς επικοινωνήστε στο 6932080074
