Σαν Σου 散手 (Sàn Shǒu) είναι το επίσημο Κινέζικο μαχητικό άθλημα, πλήρης επαφής του σύγχρονου Γου Σου το οποίο είναι ταχέως αναπτυσσόμενο σε δημοτικότητα τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο εξωτερικό καθώς είναι αναπόσπαστο μέρος των περισσότερων αγώνων "Γου Σου - Κουνγκ Φου". Η λέξη "Σαν Σου" (ή"Σαν Τα" 散打 "Sǎn Dǎ") μεταφράζεται ως "μη δεσμευμένο (ελεύθερο) χέρι" και αναφέρεται στην ελεύθερη πάλη όπου οι κανόνες έχουν σχεδιαστεί για την προσομοίωση πραγματικής μάχης. Οι αγώνες παραδοσιακά διεξάγονταν σε ένα υπερυψωμένο σημείο που ονομάζεται "Λέι Τάι" 擂台 (Lèi Tái).
Το 1928, το Εθνικιστικό Κόμμα της Κίνας απαγόρευσε επίσημα τις παραδοσιακές μαχητικές τέχνες και έλαβε διάφορα μέτρα για να ασκήσει έλεγχο επί όλων των πολεμικών τεχνών φοβούμενη τυχόν οργανωμένες εξεγέρσεις. Η κυβέρνηση υιοθέτησε τον όρο Guóshù (國術). Αυτός ο όρος σημαίνει κυριολεκτικά "εθνικές τέχνες" και ήταν μια προσπάθεια κρατικής χειραγώγησης των πολεμικών τεχνών και ένα έμμεσος τρόπος προώθησης του εθνικισμού (και συνεπώς της πίστης στο κράτος). Ανοιχτές προκλήσεις, μονομαχίες ή οποιοδήποτε είδος δημόσιου αγώνα πάλης κηρύχθηκε παράνομη δραστηριότητα. Η κυβέρνηση αντικατέστησε αυτές τις μονομαχίες με κρατικούς διαγωνισμούς. Αυτοί οι οργανωμένοι αγώνες ήταν επίσης ένα μέσο εντοπισμού και διαλογής των καλύτερων επαγγελματιών δασκάλων για το νεοσύστατο "Κεντρικό Ινστιτούτο Συλλεκτικής Διδακτέας Ύλης" 中南國術館 (Zhōng Nán Guó Shù Guǎn). Οι στρατηγοί Τσανγκ Τζι Τσιάνγκ 张之江 张之江 (Zhāng Zhī Jiāng), Λι Λιέ Τζουίν 李烈鈞 (Lǐ Liè Jūn) και Λι Τζινγκ Λιν 李景林 (Lǐ Jǐng Lín) διοργάνωσαν τους πρώτους αγώνες Σαν Σου το 1928.
Ιστορικά, το "Λέι Τάι" χρονολογείται από αιώνες στην Κίνα, όπου δύο μονομαχούσαν συνήθως είτε γυμνά χέρια, είτε ακόμα και με όπλα, χωρίς κανόνες σε μια υπερυψωμένη αρένα με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό ή ακόμα και τον θάνατο του ηττημένου κατά την πτώση του από αυτό. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο εθνικό κινέζικο τουρνουά στη Ναν Τσινγκ το 1928, οι αγώνες στο Λέι Τάι ήταν τόσο βίαιοι ώστε οι τελικοί 12 διαγωνιζόμενοι δεν επιτρεπόταν να αγωνιστούν με το φόβο μην σκοτωθούν, δεδομένου ότι κάποιοι από αυτούς ήταν από τους μεγάλους δασκάλους της εποχής εκείνης. Μετά από αυτό το ξεκίνημα, άρχισαν να γίνονται κάποιες απαραίτητες αλλαγές...
Οι καταβολές του "Σαν Τα" ή "Σαν Σου" οφείλουν ένα μεγάλο μέρος της τεχνικές του παραδοσιακού Σαολίν και δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτοι διδάξαντες ήταν διάσημοι δάσκαλοι Σαολίν Κουνγκ Φου και γνώστες εσωτερικών πολεμικών τεχνών όπως Τάι Τσι, Πα Κουά κλπ. Το 1929, ο κυβερνήτης της επαρχίας Γκουανγκ Ντόνγκ κάλεσε μερικούς από τους δασκάλους του ινστιτούτου "Συλλεκτικής Διδακτέας Ύλης Κινεζικών Πολεμικών Τεχνών" (συμπεριλαμβανομένων ορισμένων από αυτούς που είχαν μετάσχει στον διαγωνισμό "Σαν Σου" του 1928) για να έρθουν νότια με σκοπό τη δημιουργία ενός «Νότιου Ινστιτούτου Συλλεκτικής Διδακτέας Ύλης". Ο στρατηγός Λι Τζινγκ Λιν επέλεξε πέντε δασκάλους πολεμικών τεχνών να εκπροσωπήσουν την βόρεια Κίνα.
Οι άνδρες αυτοί ήταν γνωστοί ως 五虎下江南 (Wǔ Hǔ Xià Jiāng Nán) - "Οι πέντε τίγρεις που κατεβαίνουν νότια της Jiāng Nán".
1. 顾汝章 Gù Rǔ Zhāng: Δάσκαλος Σαολίν Κουνγκ Φου που ήταν στους 15 πρώτους του Τάι Λέι (αγώνες) του 1928.
2. 万籁声 Wàn Lài Shēng: Δάσκαλος Σαολίν Κουνγκ Φου και "εσωτερικών" στυλ
3. 傅振嵩 (Fù Zhèn Sōng): Δάσκαλος Πα Κουά Τζάνγκ.
4. 王绍周 (Wáng Shǎo Zhōu): Δάσκαλος Σαολίν Κουνγκ Φου.
5. 李先五 (Lǐ Xiān Wǔ): Δάσκαλος Σαολίν Κουνγκ Φου και "εσωτερικών" στυλ.
Το σύγχρονο "Σαν Σου" αναπτύχθηκε από την κινεζική κυβέρνηση ως άθλημα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 μαζί με το σύγχρονο "Γου Σου - Κουνγκ Φου".
Για να οριστεί ένα πρότυπο στυλ μαχητικού Κουνγκ Φου, οι μεγάλοι δάσκαλοι από όλη την Κίνα αφιερώθηκαν στο να οργανώσουν την τεράστια κληρονομιά των κινεζικών πολεμικών τεχνών σε ένα σύστημα κανόνων στους οποίους θα μπορούσε να συμπεριλάβει διαφορετικά στυλ. O προστατευτικός εξοπλισμός προστέθηκε επίσης ώστε να μειώσει περαιτέρω τον κίνδυνο σοβαρού τραυματισμού. Οι κανόνες του Σαν Σου επιτρέπουν ένα ευρύ φάσμα πλήρους επαφής γροθιές, κλοτσιές, ρίψεις καθώς προέρχονται από την παραδοσιακή εφαρμογή των κινεζικών πολεμικών τεχνών. Τα κλειδώματα και οι αρπαγές έχουν εξαιρεθεί από τους κανόνες και έτσι ο αγώνας κινείται αναγκαστικά με ταχείς ρυθμούς.
Το Σαν Σου περιεχέι και τις τρεις αποστάσεις λακτισμάτων, γροθιών και ελέγχου του αντιπάλου, που προσθέτει μεγάλο ρεαλισμό στο άθλημα. Ένας μαχητής μπορεί να κερδίσει με νοκ-άουτ ή από σημεία, τα σημεία απονέμονται επίσης για τις τεχνικές σύμφωνα με αποτελεσματικότητα. Σε ένα τουρνουά, θα αγωνιστεί για 2 γύρους των 2 λεπτών το καθένα, συν ένα τρίτο γύρο σε περίπτωση που το σκορ είναι ισόπαλο ακόμη. Η εκτόπιση του αντίπαλου μακριά από την υπερυψωμένη πλατφόρμα μάχης - "Λέι Τάι" είναι επίσης μια σημαντική τεχνική του Σαν Σου. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι το Σαν Σου, είναι σαν το Kick Boxing, διότι οι στρατηγικές του είναι πολύ διαφορετικές.
Υπάρχει μια παροιμία που λέγεται στην Κίνα: "Το Σαν Σου, είναι η πεμπτουσία των Κινεζικών Πολεμικών Τεχνών".
Έρευνα Χρήστος Παναγόπουλος (Γιάν Σαν) Δάσκαλος της σχολής Παραδοσιακού Σαολίν Κουνγκ Φου "Πηγή του Νεαρού Δάσους" Κορίνθου
blog.σαολιν.gr,
www.σαολιν.gr
