«Το Μπούντο αποτελεί ένα τρόπο ζωής, όχι μία περιστασιακή ψυχαγωγική ενασχόληση»
Για αρχή θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για το πότε και πως ξεκινήσατε τις πολεμικές τέχνες
Κατ΄αρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε να με παρουσιάσετε μέσα από τις στήλες του Πανελλήνιου Οδηγού Πολεμικών Τεχνών.
Ανήκω στην γενιά η οποία ήλθε σε επαφή με το Μπούντο μέσα από τις ταινίες των αρχών της δεκαετίας του ’70, μία εποχή που οι επιλογές εξάσκησης ήσαν πολύ περιορισμένες. Παρά το γεγονός ότι επιθυμούσα να ενασχοληθώ ενεργά, για διάφορους λόγους, αυτό δεν έγινε δυνατόν πριν το 1981. Ξεκίνησα την εξάσκηση μου στο Σότοκαν Καράτε, αρχικά στην Ολλανδία, όπου βρισκόμουν για επαγγελματικούς λόγους, με τον Τζόνυ Μαλλαουάου σενσέι. Μετά την επιστροφή στην Ελλάδα συνέχισα με δάσκαλο τον Γιάννη Βερώνη στο, γνωστό σε όλους, Budokan, ασκούμενος στο Shotokan JKA Karate. Από το 1989 ασκούμαι με τον Ντιμιτρίγιεβιτς Βέλιμπορ σενσέι ακολουθώντας την ‘’γραμμή’’ του δασκάλου Κάσε Τάιτζι, Κάσε χα Σότοκαν ρύου Καρατεντό.
Η γνωριμία με το Ιάιντο και το Κέντο πως προέκυψε;
Με το Ιάιντο ξεκίνησε την δεκαετία του ‘80 αλλά καθαρά σε θεωρητική βάση. Όμως το 1999 που βρισκόμουν στο Βέλγιο, μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεκινήσω την εξάσκηση, κάτω από τον Πισσούρτ Ρολάντ σενσέι, ρένσι 6 νταν, εξάσκηση την οποία, από το 2005, συνεχίζω κάτω από την κατεύθυνση του Όντα Κατσούο σενσέι, Ιάιντο χανσι 8 νταν,Κέντο κυόσι 7 νταν, από την Σιζουόκα της Ιαπωνίας.
Η εξάσκηση στο Κέντο ήλθε λίγο μετά το Ιάιντο, όπου και εκεί ασκούμαι κάτω από την κατεύθυνση του Όντα σενσει.
Ποιοι είναι οι βαθμοί που κατέχετε στις παραπάνω τέχνες και που διδάσκετε;
Σήμερα ασκούμαι και διδάσκω Ιάιντο και Κέντο, στο Furyu Dojo Athens και στο Zen Center Athens, κατέχοντας 5 νταν και 3 νταν αντίστοιχα. Kαι ασκούμαι στο Κάσε χα Σότοκαν ρύου Καρατεντό, όπου κατέχω 4 νταν, στο Honbu Dojo Athens υπό τον Ντιμιτρίγιεβιτς σενσέι.
Τι σημαίνει η λέξη ιάιντο;
Η λέξη Ιάιντο σημαίνει, per se, ο Δρόμος της Αρμονικής Ύπαρξης. Εκ πρώτης όψεως δεν εμφανίζει άμεση σχέση με το περιεχόμενο της εξάσκησης, όμως το Ιάιντο είναι μία πολεμική τέχνη όπου μία γρήγορη και σωστά χρονισμένη ξιφούλκηση-κόψιμο επιφέρει την νίκη επί του αντιπάλου, αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν υπάρχει αρμονία και ενότητα μεταξύ ξίφους-σώματος-πνεύματος, χωρίς να υπάρχει αρμονία μεταξύ του ξιφομάχου και του αντιπάλου. Μέσα λοιπόν από την εξάσκηση αυτή ο ασκούμενος μαθαίνει να ευρίσκεται σε αρμονία με το περιβάλλον. Και αυτό είναι ένα από τα επιτεύγματα της εξάσκησης.
Τι ήταν αυτό που σας προσέλκυσε στο Ιάιντο και το Κέντο;
Μα το Ιαπωνικό ξίφος, κατάνα, και η φιλοσοφία που το συνοδεύει.
Πολλά έχουν ειπωθεί για την σχέση του ξίφους με τον ιδιοκτήτη του. Ότι υπάρχει κατά κάποιο τρόπο, μετά από ένα επίπεδο μία ένωση , θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια γι αυτό καθώς και ποια είναι η δική σας σχέση με το ξίφος.
Ο ξιφομάχος και το ξίφος του, διαχρονικά, σε όλες τις εποχές αλλά και κουλτούρες αποτελούν μία ‘’ενότητα’’. Σε εποχές που η ζωή σου εξαρτιόταν από την καλή του κατάσταση, πάντοτε ο ξιφομάχος φρόντιζε το ξίφος του, ώστε αυτό να βρίσκεται πάντα σε καλή κατάσταση. Αυτό ισχύει και στην περίπτωσή μας, ιδιαίτερα από αυτούς που για την εξάσκηση τους χρησιμοποιούν σίνκεν, δηλαδή αληθινό ξίφος και όχι απομίμηση. Μία τέτοια είναι και η δική μου σχέση με το ξίφος, δεν υπάρχει μέρα που δεν το ‘’παίρνω’’ στα χέρια μου και πάντα ‘’αναπαύεται’’ κοντά μου.
Στο Ιάιντο ποια κορίου ακολουθείτε;
Τη Μούσο Τζικιντέν Έισιν Ρίου
Από πού προέρχεται και ποια είναι τα κυρίως χαρακτηριστικά της;
Κατ΄αρχήν να πούμε ότι η εξάσκηση στο Ιάιντο περιλαμβάνει διάφορες προσεγγίσεις, ο στόχος βέβαια παραμένει ο ίδιος. Η μεθοδολογία την οποία εγώ και οι μαθητές μου ακολουθούμε είναι αυτή της Ιαπωνικής Ομοσπονδίας Κέντο, Zen Nippon Kendo Renmei. Η εξάσκηση ξεκινά με την άσκηση στο ZEN Nippon Kendo Renmei Iaido –ZenKenRen Iaido- το οποίο αποτελεί τη βάση, είναι αυτό που θα λέγαμε θεμελιώδες Ιάι. Μετά από κάποια χρόνια εξάσκησης ο ασκούμενος προκειμένου να εμβαθύνει στην εξάσκηση του ξεκινά παράλληλα την μελέτη μίας παραδοσιακής σχολής, κορΊου. Μια τέτοια είναι και η σχολή Μούσο Τζικιντέν Έισιν ΡΊου την οποία ασκούμε στο Furyu Dojo Athens.
Η Μούσο Τζικιντέν Έισιν Ρίου έχει τις ρίζες της κατευθείαν στον ιδρυτή του Iaido, Χαγιασηιζάκι Τζινσούκε Σιγκενόμπου. Κωδικοποιήθηκε στην σημερινή της δομή από τον 17ο σόκε, αρχηγό, Όε Μασαμίτσι σενσέι, στις αρχές του 20ου αιώνα. Περιέχει τρεις ομάδες solo κάτα και δυο ομάδες κάτα με αντίπαλο, ενώ κάποιες άλλες ομάδες κάτα με αντίπαλο έχουν χαθεί στην πορεία του χρόνου.
Κύρια χαρακτηριστικά η απλότης και αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση του αντιπάλου και το κατακόρυφο κόψιμο κίρι ορόσι.
Δεν θα ήθελα να επεκταθώ παραπάνω, γιατί το εύρος που απαιτεί μία παρουσία της Μούσο Τζικιντέν Έισιν Ρίου θα μπορούσε να αποτελεί το περιεχόμενο μιας ιδιαίτερης συζητήσεως
Καταλαβαίνω…Ιάιντο και Κέντο, ποιές είναι οι διαφορές τους;
Το Ιάιντο είναι solo εξάσκηση στην χρήση του Ιαπωνικού Ξίφους, το Κέντο απαιτεί την ύπαρξη αντιπάλου. Όμως τα δύο αποτελούν τα δύο σκέλη της Ατραπού του Ξίφους, το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Η solo εξάσκηση στο Ιάιντο επιτρέπει την καλύτερη μελέτη της λειτουργίας του νευρομυϊκού συστήματος και βελτιώνει τον μυϊκό συντονισμό για την σωστή εκτέλεση των τεχνικών, βελτιώνει το παράστημα και την κίνηση, εξοικειώνει τον ασκούμενο με το πραγματικό ξίφος. Η εξάσκηση στο Κέντο βοηθά στην βέλτιστη αντίληψη της αποστάσεως μεταξύ των αντιπάλων, μα-άι, τον χρονισμό, timing, κατά την εκτέλεση επιθέσεων και αντεπιθέσεων , εξοικειώνει με την ύπαρξη του αντιπάλου. Φυσικά και οι δύο τέχνες καλλιεργούν αυτοπειθαρχία, αυτοέλεγχο, μαχητικό πνεύμα και φυσική κατάσταση.
Πιστεύετε ότι ένας ασκούμενος που θέλει να μελετήσει τον δρόμο του ξίφους σε βάθος πρέπει να ακολουθήσει και τις δύο τέχνες και για ποιο λόγο;
Πιστεύω ναι, γιατί η μία τέχνη συμπληρώνει την άλλη.
Τώρα, θα ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με την παρουσία των αγώνων στις τέχνες/μπούντο . ..Κάποιοι πιστεύουν ότι η παρουσία τους αποπροσανατολίζει τον ασκούμενο από το αρχικό νόημα της τέχνης και ότι μακροχρόνια, αν συνεχιστεί η ίδια τάση , μπορεί να οδηγήσει ακόμα κ στον εκφυλισμό της τέχνης κ από μπούντο να γίνει ένα ακόμα σπορ άθλημα. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Αγώνες και Μπούντο, ναι η όχι, μία πολύ μεγάλη συζήτηση με φανατικούς υποστηρικτές από την μία και την άλλη πλευρά. Προσωπικά πιστεύω ότι μπορούν να συνυπάρξουν.
Πως και γιατί;
Οι αγώνες στις Πολεμικές Τέχνες είναι μία διαδικασία μέσα από την οποία οι ασκούμενοι βελτιώνουν την τεχνική τους κατάρτιση και μαθαίνουν να λειτουργούν κάτω από πίεση, ίσως είναι, σήμερα, η πλησιέστερη κατάσταση χρήσης των σε πραγματικές συνθήκες. Παράλληλα στα παραπάνω και αυτό αποτελεί την ευθύνη του κάθε δασκάλου, ο ασκούμενος μέσα από την συμμετοχή σε αγώνες μαθαίνει να χάνει με αξιοπρέπεια και να κερδίζει με μετριοφροσύνη.
Έχω γίνει μάρτυς σε αγώνες Κέντο να ακυρώνεται ο πόντος, απλά διότι αυτός που τον πέτυχε έκανε μία μικρή κίνηση πανηγυρισμού έσφιξε την γροθιά του, γιατί αυτό θεωρείται προσβολή του αντιπάλου. Καμία σχέση με έξαλλους πανηγυρισμούς που βλέπει κανείς σε άλλες αθλητικές δραστηριότητες, κάποιες φορές και στα πλαίσια άλλων πολεμικών τεχνών. Έτσι λοιπόν θεωρώ ότι η συμμετοχή σε αγωνιστικές δραστηριότητες είναι απαραίτητη στην πορεία στον Δρόμο, αρκεί να μην μετατραπούν στον στόχο του ασκουμένου αλλά να αποτελούν ένα, ουσιώδες, μέρος της εξάσκησης και της πορείας. Προσωπικά έχω συμμετάσχει σε αγωνιστικές δραστηριότητες καράτε, στην δεκαετία ’80 και σήμερα συμμετέχω σε αγωνιστικές δραστηριότητες Ιάιντο, συγκεκριμένα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ως μέλος της Ελληνικής Ομάδος και στο Κέντο, σε μικρότερης εμβέλειας αγωνιστικές δραστηριότητες.
Όσοι ασχολούνται με τις παραδοσιακές τέχνες της Ιαπωνίας αλλά κ γενικά με τις πολ. τέχνες έχουν ακούσει για το Μπουσίντο, τον κώδικα ηθικής των σαμουράι. Με ποιον τρόπο εφαρμόζετε το Μπουσίντο κατά την διάρκεια της εξάσκησης ;
Το Μπουσίντο αποτελεί το ένα σκέλος του Μπούντο, το άλλο είναι αυτή καθεαυτή, η τεχνική, ζουτσου. Χωρίς Μπουσίντο δεν υπάρχει Μπούντο, αυτό είναι η ειδοποιός του διαφορά από άλλες συναφείς Τέχνες. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι πολλοί μιλούν για Μπουσίντο χωρίς να γνωρίζουν την ουσία και περιεχόμενο του.
Όλη η εξάσκηση στοχεύει στην ανάπτυξη των αρετών του Μπουσίντο. Μέσα από την σκληρή εξάσκηση σε συνδυασμό με την αυστηρή εθιμοτυπία, σφυρηλατείται το πνεύμα και καλλιεργείται η ανθρώπινη φύση. Δεν είναι τυχαίο νομίζω ότι στην Ιαπωνία οι μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου ασκούνται υποχρεωτικά στο Κέντο ή στο Τζούντο.
Θα θέλατε να δώσετε μια συμβουλή σε κάποιον που εξασκείται η σκέφτεται να εμπλακεί με τις πολεμικές τέχνες;
Το Μπούντο αποτελεί ένα τρόπο ζωής, όχι μία περιστασιακή ψυχαγωγική ενασχόληση. Προσεγγίζω την εξάσκηση με ανοικτή καρδιά και χωρίς κριτική διάθεση των πάντων. Και αν σκέπτομαι να ξεκινήσω την εξάσκηση με στόχο να γίνω ο μεγαλύτερος μαχητής του πλανήτη, καλύτερα να καταταγώ στις Ειδικές Δυνάμεις.
Κάτι τελευταίο για το τέλος;
Gambatte kudasai η σε ελεύθερη μετάφραση, ‘’παρακαλώ κάντε το καλύτερο’’
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη αυτή
Και εγώ σας ευχαριστώ
