Σενσέι η πορεία σας στο Αϊκίντο αισίως ξεπερνάει τα 35 χρόνια εξάσκησης εκ των οποίων τα τελευταία 27 διδάσκετε στην Ελλάδα. Θα θέλαμε να μας πείτε πως ξεκινήσατε και γιατί επιλέξατε το Αϊκίντο;Ένας φίλος μου που εξασκούνταν στο Καράτε είχε πολλά βιβλία σχετικά με τις πολεμικές τέχνες και ήταν εκεί που πρώτη φορά διάβασα για το Αϊκίντο. Με γοήτευσε κι έτσι ξεκίνησα προπόνηση. Ευτυχώς για μένα υπήρχε ένα πολύ καλό ντότζο Αϊκίντο στο πανεπιστήμιο.
Σήμερα ποιο βαθμό κατέχετε και ποιοι είναι οι δάσκαλοί σας?Κατέχω το βαθμό του 6ου νταν. Εκτός από τους άμεσους δασκάλους μου, τον Κεν Γκάνον στην Ιρλανδία και τον Κρις Μούνεϊ στην Μ. Βρετανία, κύριες επιρροές μου υπήρξαν ο σενσέι Κανέτσουκα και ο σενσέι Τσίμπα, οι οποίοι ήταν οι τεχνικοί διευθυντές των οργανώσεων στις οποίες ήμουν μέλος. Είναι οι δύο κύριες γραμμές στις οποίες προπονήθηκα. Ακόμη δουλεύω ώστε να αναπτύξω και να ενσωματώσω τις αρχές που έμαθα από αυτούς τους δασκάλους.
Εκτός του Αϊκίντο εξασκείστε και στην παραδοσιακή πολεμική τέχνη Τόντα Χα Μπούκο Ρίου. Πείτε μας λίγα λόγια για την τέχνη και τον δάσκαλό σας.Η Τόντα Χα Μπούκο Ρίου είναι σχολή Ναγκινάτα. Αυτό σημαίνει πως το βασικό μας όπλο είναι η Ναγκινάτα. Οι φόρμες αυτής της σχολής περιλαμβάνουν Ναγκινάτα εναντίον σπαθιού, δόρατος, ναγκινάτα, ναγκαμάκι και κουσαριγκάμα. Δάσκαλός μας είναι ο Έλλις Άμντούρ. Eίναι αρκετά γνωστός, νομίζω, στην Ελλάδα χάρη στα βιβλία του σχετικά με τον Ο-Σενσέι και γενικότερα τις πολεμικές τέχνες.
Η παράλληλη εξάσκηση του Αϊκίντο και μιας σχολής κορίου δεν είναι αντιφατική, κυρίως λόγω της φιλοσοφίας του Αϊκίντο περί μη μάχης, ειρήνης και αρμονίας στον κόσμο κ.τ.λ.; Πως μπορεί να βοηθήσει έναν ασκούμενο;Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση για την οποία δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Καταρχήν, γενικά μιλώντας, δεν είναι καλή ιδέα να εξασκείται κανείς σε δύο τέχνες παράλληλα. Αντί να τελειοποιηθεί σε μια τέχνη, το πιο πιθανό είναι να παραμείνει απλός «γνώστης» των δύο τεχνών. (Για αυτούς που στόχος τους είναι αυτό το είδος «γνώσης», βεβαίως και είναι μια χαρά.)
Με αυτή τη βασική έννοια λοιπόν, υπάρχει ισχυρή σύγκρουση στην παράλληλη εξάσκηση δύο τεχνών, είτε η μία είναι κορίου είτε όχι. Από την άλλη, όταν κάποιος έχει αποκτήσει μια σταθερή βάση σε ένα σύστημα προπόνησης, τότε είναι μάλλον ενδιαφέρον και βοηθητικό να ασκηθεί και σε μια δεύτερη τέχνη.
Τόσο στην εξάσκηση του Αϊκίντο πάντως, όσο και στην εξάσκηση των κορίου δεν υπάρχει ανταγωνισμός, οπότε με αυτή την έννοια δεν υπάρχει σύγκρουση με τη φιλοσοφία του Αϊκίντο.
Όσον αφορά στην επιλογή κορίου, υπάρχουν φυσικά κάποια κορίου των οποίων η δυναμική του σώματος και η νοοτροπία δεν συμπληρώνουν το Αϊκίντο, και άλλα που το κάνουν. Για μένα η Τόντα Χα Μπούκο Ρίου έχει πολλά να προσφέρει σε έναν Αϊκίντόκα. Τα τάι-σαμπάκι (κίνηση του σώματος) και η στάση είναι παρεμφερή και η μηχανική του σώματος, συμπληρώνουν την εξάσκηση του Αϊκίντο. Επιπροσθέτως, η χρήση διαφορετικών όπλων στην Τόντα Χα Μπούκο Ρίου έχει πολλά να μας διδάξει, όπως το μα-άι (απόσταση) που είναι ουσιώδης παράμετρος όταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με όπλα διαφορετικών μεγεθών και δυνατοτήτων.
Δηλαδή θα προτείνατε στους Αϊκιντόκα να εξασκηθούν και σε παραδοσιακά όπλα?Η εξάσκηση στα όπλα έχει πολλά να προσφέρει σε όσους κάνουν Αϊκίντο. Πολλοί Αϊκιντόκα παρόλαυτά δεν ενδιαφέρονται και τόσο να εξασκηθούν στα όπλα, για πολλούς λόγους. Ενώ μπορεί κάποιος να παρακινήσει τους μαθητές να κατανοήσουν τις προκλήσεις και τα οφέλη που προκύπτουν απ’ την εξάσκηση στα όπλα, αν εν τούτοις δεν υπάρξει ενδιαφέρον, δεν έχει νόημα η επιμονή στο θέμα. Στο κάτω-κάτω προπονούμαστε επειδή το απολαμβάνουμε.
Ο δάσκαλός σας Έλλις Άμντουρ πόσο συχνά έρχεται στην Ελλάδα για σεμινάρια Τόντα Χα Μπούκο Ρίου και αν η σχολή σας είναι «ανοιχτή» σε νέους μαθητές;Ο Έλλις Άμντουρ επισκέπτεται την Ελλάδα δύο φορές το χρόνο, την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Η ομάδα του Τόντα Χα Μπούκο Ρίου είναι ανοιχτή σε νέα μέλη. Υπάρχει μια δοκιμαστική περίοδος, όπου οι υποψήφιοι κρίνονται με βάση την ικανότητά τους να ταιριάξουν με την ομάδα, την καταλληλότητά τους για προπόνηση κτλ.
Επιστρέφοντας στο Αϊκίντο ποιά θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η βάση που στηρίζει την διδασκαλία των τεχνικών σας, η χαλάρωση, η δύναμη, η ταχύτητα και γιατί;Τα στοιχεία στα οποία εγώ δίνω έμφαση είναι η δύναμη και η χαλάρωση, η στάση, οι δυνατές και με θετικό πνεύμα επιθέσεις, το ουσιαστικό και αποτελεσματικό ουκέμι, η συνειδητότητα, η απόσταση και η ροή.
Ασκούμενοι με στόχο την απόκτηση δύναμης στις κινήσεις μας, αντιλαμβανόμαστε προβλήματα στη διαχείριση του σώματός μας. Επίσης συνειδητοποιούμε την έντασή μας. Η στάση είναι το κλειδί για τη σωστή λειτουργία και συντονισμό του σώματος - καθώς και εξαιρετικής σημασίας από άποψη τακτικής. Χωρίς ουσιαστικές επιθέσεις δεν μπορεί κανείς να μάθει αποτελεσματικές τεχνικές. Το ουκέμι επίσης είναι πολύ σημαντικό. Συχνά περιορίζεται σε ακροβατικές πηδηχτές φιγούρες που μπορεί να είναι εντυπωσιακές να τις βλέπει κανείς, αλλά χωρίς νόημα και συχνά επικίνδυνες από πλευράς τακτικής. Το ουκέμι πρέπει να περιέχει σύστημα τακτικής, που να απορροφά τη δύναμη της τεχνικής και ταυτόχρονα να μας προστατεύει. Η συνειδητότητα θα φανταζόμασταν ότι δεν χρειάζεται να εξηγηθεί αλλά για παράδειγμα, είναι συχνό το φαινόμενο ενός Αϊκιντόκα να κοιτάει τα χέρια του καθώς τον πιάνουν ή τα χέρια του νάγκε όταν αυτός πιάνει. Είναι δύσκολο να τονίσω πόσο σοβαρό είναι αυτό το λάθος. Παρομοίως για το μα-άι (απόσταση). Σε όλες τις πολεμικές τέχνες αποτελεί σημαντικό παράγοντα αλλά στο Αϊκίντο το μα-άι του επιτιθέμενου (ούκε) συγκεκριμένα, είναι συχνά ιδιαίτερα απρόσεχτο, καθώς είναι υπερβολικά απορροφημένος στο να κάνει την τεχνική του νάγκε για εκείνον/εκείνη. Η ροή συχνά επίσης ερμηνεύεται απλά ως συνεχής κίνηση. Η ροή απαιτεί μια πραγματική σχέση ανάμεσα στον ούκε και τον νάγκε. Aποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που πρέπει να μάθει κανείς και απαιτεί ισχυρή πνευματική συγκέντρωση και καθαρότητα.
Ποια από τις τεχνικές του Αϊκίντο θα λέγατε ότι είναι η πιο σημαντική και γιατί;Αντί να επιλέξω μια συγκεκριμένη τεχνική θα προτιμούσα να πω ότι, στο μυαλό μου, το πιο σημαντικό είναι το τάι-σαμπάκι (η κίνηση του σώματος), το οποίο περιλαμβάνει τη στάση και τη συνειδητότητα. Αυτή είναι η βάση όλων των τεχνικών.
Πόσο συχνά ταξιδεύετε στο εξωτερικό για να διδάξετε Αϊκίντο και πως βλέπετε το επίπεδο των ελλήνων αϊκιντόκα σε σχέση με τις άλλες χώρες;Διδάσκω λίγο και στο εξωτερικό. Ιταλία, Ισπανία και πιο πρόσφατα Ιρλανδία. Το Αϊκίντο στην Ελλάδα είναι παρεμφερές με το Αϊκίντο στο εξωτερικό. Υπάρχουν κάποια καλά ντότζο και κάποια όχι και τόσο καλά. Το Αϊκίντο είναι μια δύσκολη τέχνη να τη διδάξεις!
Κάποια συμβουλή για τους αρχάριους μαθητές στο Αϊκίντο; Για τους καινούργιους μαθητές θα έλεγα ότι το ξεκίνημα είναι ίσως η πιο σημαντική περίοδος στην προπόνηση κάποιου. Όταν μαθαίνουμε κάτι νέο, ο τρόπος που μαθαίνουμε στο ξεκίνημα τις βασικές κινήσεις, θα γίνει ο πιο ενστικτώδης. Γι’αυτό είναι μεγάλης σημασίας οι κινήσεις αυτές να γίνουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Μην τις κάνετε πρόχειρα, σκεπτόμενοι πως θα υπάρξει χρόνος στο μέλλον για να τις διορθώσετε. Για τον ίδιο λόγο είναι σημαντικό να διαλέξετε με σύνεση που θα προπονείστε. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά μπαίνουν στο πιο κοντινό ντότζο που θα βρουν. Έκανα ακριβώς το ίδιο όταν ξεκίνησα- αλλά ήμουν πολύ τυχερός.
Εδώ τελειώσαμε θα θέλατε να πείτε κάτι για το τέλος?Καλή τύχη με την προπόνησή σας!
Σας ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη αυτήΕγώ σας ευχαριστώ.
