Στη βάση των πολεμικών τεχνών βρίσκεται ο σεβασμός που πρέπει να έχει κανείς για τον ίδιο του τον εαυτό και για τους άλλους ανθρώπους
Θα θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στην Ελλάδα και να σας ευχαριστήσουμε για τη σπάνια ευκαιρία να δούμε ένα δάσκαλο κουνγκ φου του δικού σας διαμετρήματος…
Εγώ σας ευχαριστώ –παρεμπιπτόντως εκτός από δάσκαλος κουνγκ φου είμαι και γιατρός παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής και στην πραγματικότητα είμαι καλύτερος στην ιατρική παρά σ’ αυτό εδώ (γέλια)!
Αλήθεια;
Ναι, όντως! Μάλιστα ειδικεύομαι και σε αρκετά δύσκολα περιστατικά όπως ασθενείς με καρκίνο, γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας, περίπλοκα κατάγματα κ.α.
Τι ήταν αυτό που σας κίνησε το ενδιαφέρον στο Γουίνγκ Τσουν;
Την πρώτη φορά που είδα τον σίφου, το δάσκαλό μου τον είδα να νικάει ένα πυγμάχο με πολύ απλές και αποτελεσματικές κινήσεις. Αυτό συν το γεγονός ότι είναι πολύ επιστημονικό ήταν τα στοιχεία που με έκαναν να ασχοληθώ με το Γουίνγκ Τσουν.
Θα μπορούσατε να μας πείτε μερικά πράγματα για τις ρίζες και την ιστορία του Γουίνγκ Τσούν
Το Γουίνγκ Τσουν φτιάχτηκε πριν από 218 χρόνια από μια γυναίκα και με τη βοήθεια κάποιων μεγαλύτερων σε ηλικία δασκάλων που της δίδαξαν τα μυστικά τους τα οποία βρίσκονται στις αρχές της τέχνης και στην κινησιολογία. Στο Γουίνγκ Τσουν βρίσκει κανείς κάποια μοναδικά στοιχεία όπως το «Τσι Σάο» που εξασκεί τα αντανακλαστικά του ασκούμενου ως προς την επαφή. Αν το αντανακλαστικό πυροδοτηθεί από το οπτικό ερέθισμα, από αυτό δηλαδή που μπορεί να δει το μάτι, ο χρόνος αντίδρασης μπορεί να φτάσει το πολύ το 0,2 του δευτερολέπτου ενώ αν πυροδοτηθεί από ένα απτικό ερέθισμα, από την επαφή δηλαδή, ο χρόνος αυτός μπορεί να φτάσει το 0,04 ή το 0,05 του δευτερολέπτου, δηλαδή η αντίδραση γίνεται 4 ή 5 φορές πιο γρήγορη. Αυτός είναι ο λόγος που οι ασκούμενοι στο Γουίνγκ Τσουν αντιδρούν πολύ πιο γρήγορα από τους άλλους μαχητές.
Ξέρουμε ότι υπήρξατε φίλος με τον Μπρους Λι. Υπάρχει κάποια ιστορία που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας σχετικά μ’ αυτόν;
Με τον Μπρους ήμασταν φίλοι από παιδιά –στην πραγματικότητα, εγώ τον σύστησα στον δάσκαλό μου, τον Γιπ Μαν, τρία χρόνια αφότου άρχισα να ασκούμαι στο Γουίνγκ Τσουν. Εκείνα τα χρόνια, οι παλιότεροι μαθητές δίδασκαν τους νεότερους οπότε για τον πρώτο καιρό εγώ ήμουν ο «αναπληρωτής» δάσκαλός του. Ήταν ιδιαίτερος άνθρωπος ο Μπρους: οι περισσότεροι ασκούμενοι στις πολεμικές τέχνες θέλουν να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερες τεχνικές όμως εκείνος έμενε σε μια βασική τεχνική για μήνες και τη μελετούσε ξανά και ξανά θέλοντας να την τελειοποιήσει. Παρότι δε συχνά του έλεγα να προχωρήσουμε σε κάτι άλλο, αυτός επέμενε να συνεχίσει το ίδιο πράγμα και αυτό τον έκανε να έχει πολύ καλή γνώση, ειδικά των βασικών τεχνικών∙ στην πραγματικότητα, αυτό οδήγησε στο να αντιστραφούν οι όροι και να γίνει εκείνος «δάσκαλός» μου, με την έννοια ότι άρχισα κι εγώ να δίνω πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στις βασικές τεχνικές και την τελειοποίησή τους.
Τι ήταν αυτό που έκανε τον Μπρους Λι να ξεχωρίσει και τελικά να κάνει γνωστό το κουνγκ φου σε όλον τον κόσμο;
Ο Μπρους είχε αφιερώσει όλη του τη ζωή στο κουνγκ φου. Ακόμα και όταν έκανε ταινίες, πάντοτε πρόσθετε σ’ αυτές στοιχεία από το Γουίνγκ Τσουν και γενικότερα από το κουνγκ φου και προπονούταν για 8 ή 9 ώρες κάθε μέρα –γενικά ήταν πολύ αφοσιωμένος σ’ αυτό το πράγμα.
Ασκείστε κι εσείς τόσο πολύ;
Βεβαίως ασκούμαι αν και πλέον όχι τόσο πολύ καθώς παράλληλα διδάσκω, ταξιδεύω πολύ κ.λπ. Επίσης, έχετε κατά νου ότι πλέον είμαι 73 ετών και παρά την ηλικία μου μπορώ ακόμα να κινηθώ πολύ πιο γρήγορα από αρκετούς ανθρώπους νεώτερους από μένα –αυτό σίγουρα οφείλεται στο ίδιο το Γουίνγκ Τσουν και στο πώς εξισορροπεί το νου και το σώμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι των πολεμικών τεχνών, στην ηλικία αυτή έχουν πάμπολλα προβλήματα, κυρίως λόγω τραυματισμών.
Σας εύχομαι να τα εκατοστίσετε!
Όχι -100 χρόνια είναι πάρα πολλά! (Γέλια)
Επιστρέφοντας στο Γουίνγκ Τσουν, ποια είναι τα στοιχεία που το διαφοροποιούν από τα άλλα στιλ;
Η βασική αρχή του Γουίνγκ Τσουν είναι πολύ απλή: αυτό που διδάσκουμε είναι η εστίαση της προσοχής σε ένα σημείο, στον αγκώνα του εμπρός χεριού του αντιπάλου. Αν ελέγξει κανείς αυτό, μπορεί να κινηθεί στην «τυφλή πλευρά» του αντιπάλου και έτσι να νικήσει ανεξάρτητα από το πόσο γρήγορος ή δυνατός ή έμπειρος είναι ο αντίπαλος. Τα περισσότερα συστήματα μάχονται στο κέντρο ενώ εμείς μαχόμαστε στην τυφλή πλευρά και είμαστε το μόνο σύστημα που το κάνει αυτό. Ένα άλλο χαρακτηριστικό μας είναι ότι χρησιμοποιούν τα μέλη εν σειρά: π.χ. χέρι, χέρι, πόδι, πόδι –εμείς αντίθετα τα χρησιμοποιούμε όλα ταυτόχρονα.
Θα θέλατε να μας πείτε κάτι για τα σημεία πίεσης, ένα άλλο χαρακτηριστικό του Γουίνγκ Τσουν;
Το σώμα μας λειτουργεί βάσει ενός προγράμματος, ενός βιολογικού προγράμματος: ξυπνάμε το πρωί, πηγαίνουμε στην τουαλέτα, τρώμε πρωινό κ.λπ. Το πρόγραμμα αυτό προσδιορίζεται από τα όργανά μας –τα έντερα, την καρδιά, τους πνεύμονες, τη σπλήνα, το συκώτι, τα νεφρά κ.λπ. Ανά διαστήματα δύο ωρών, κάποιο όργανο είναι πιο ευπαθές από άλλα και καθώς το σώμα είναι χωρισμένο σε μεσημβρινούς τους οποίους θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε με διαδρομές ενός λεωφορείου, τα σημεία πίεσης είναι κάτι σαν «στάσεις» στις διαδρομές αυτές. Αν πιέσεις ή χτυπήσεις στα σημεία αυτά, το σώμα δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να αυξάνεται το ενδιαφέρον για τις μεικτές πολεμικές τέχνες (mixed martial arts/MMA) πιστεύετε ότι πρέπει κανείς να ασκείται σ’ αυτές προκειμένου να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα;
Αν ασκείσαι στο Γουίνγκ Τσουν δε χρειάζεσαι άλλες πολεμικές τέχνες –στην πραγματικότητα δεν πρέπει να ασκείσαι σε άλλες πολεμικές τέχνες. Όλες οι άλλες τέχνες χρησιμοποιούν μια πλευρά του σώματος κάθε φορά, όμως εμείς δεν κάνουμε αυτό: χρησιμοποιούμε όλο το σώμα ταυτόχρονα. Η εξάσκηση στις μεικτές πολεμικές τέχνες είναι για τους ανθρώπους με χαμηλές ικανότητες.
Το Γουίνγκ Τσουν δίνει βάρος στη «σκληρή» εξάσκηση, τουλάχιστον σε σχέση με κάποιες άλλες πολεμικές τέχνες. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Δε θα έλεγα ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Αυτό στο οποίο δίνουμε βάρος είναι στην εξάσκηση του νου και των αντανακλαστικών. Πριν από οποιαδήποτε αναμέτρηση υπάρχουν τρία στοιχεία που πρέπει να προσέξει κανείς: να είναι ήρεμη η καρδιά του, να έχει τη θέληση να νικήσει και να είναι εξασκημένα τα μάτια του ώστε να βλέπει τι γίνεται –επίσης ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η ισορροπία του. Για να τα πετύχει κανείς αυτά χρειάζεται ένα άλλο είδος εξάσκησης, διαφορετικό από τη σκληρή εξάσκηση που βλέπει κανείς στο καράτε ή στις μεικτές πολεμικές τέχνες που αναφέρατε προηγουμένως. Αυτή η σκληρή εξάσκηση είναι και ο λόγος που στις τέχνες αυτές οι ασκούμενοι συχνά τραυματίζονται.
Τι ρόλο πιστεύετε ότι παίζει η ηθική στην εξάσκηση των πολεμικών τεχνών;
Οι πολεμικές τέχνες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη ιστορία όμως όσο περνούν τα χρόνια ο ρόλος τους αυτός υποβιβάζεται. Στη βάση των πολεμικών τεχνών βρίσκεται ο σεβασμός που πρέπει να έχει κανείς για τον ίδιο του τον εαυτό και για τους άλλους ανθρώπους –δεν ασχολείσαι για να κάνεις τον νταή στους άλλους αλλά με το χρέος να βοηθάς τους άλλους όταν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα.
Πώς βλέπετε το Γουίνγκ Τσουν εδώ στη σχολή του Σπύρου Καραπάνου αλλά και γενικότερα στην Ελλάδα;
Πιστεύω ότι είναι σε πολύ καλό δρόμο, το Γουίνγκ Τσούν έχει τη βάση και τις προοπτικές να γίνει πολύ πετυχημένο στην Ελλάδα και αυτό γιατί ο λαός στη χώρα αυτή έχει μαχητικό πνεύμα και μια παράδοση πέντε χιλιάδων χρόνων –επίσης επειδή οι Έλληνες είναι πολύ ευφυείς άνθρωποι.
Τι σχέδια έχετε για το μέλλον;
Ένα από τα σχέδιά μας είναι να φτιάξουμε ένα ερευνητικό κέντρο για το Γουίνγκ Τσουν το οποίο μάλιστα θα δίνει και κάποιον αντίστοιχο ακαδημαϊκό τίτλο. Το πρώτο τέτοιο κέντρο μάλιστα θα γίνει στην Κύπρο –έχουμε έρθει σε επαφή με ένα πανεπιστήμιο εκεί το οποίο έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον και αν όλα πάνε καλά αυτό θα ξεκινήσει από του χρόνου. Στη συνέχεια θα ανοίξουμε άλλο ένα στην Κίνα και μετά άλλο ένα στην Ελλάδα∙ πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσει ο κόσμος ότι αυτό που διδάσκουμε δεν είναι μόνο ένα σύστημα μάχης αλλά ένας τρόπος να έχει κανείς υγιέστερος και να αισθάνεται καλύτερα. Και ακόμα περισσότερο ένας τρόπος για να είναι κανείς καλύτερος πολίτης και καλύτερος άνθρωπος.
Θα θέλατε να πείτε κάτι για το τέλος;
Ναι θα ήθελα να ευχαριστήσω εσάς και τον Οδηγό για τη συνέντευξη αυτή –ελπίζω ότι θα τη διαβάσουν αρκετοί άνθρωποι και θα τους πυροδοτήσει το ενδιαφέρον για να μάθουν κάτι παραπάνω για το Γουίνγκ Τσουν.
Εμείς σας ευχαριστούμε!
