Συνέντευξη με τον Παναγιώτη Μπρέμπο

Το Γουίνγκ Τσουν είναι μία καθαρά επιθετική πολεμική τέχνη

Κ. Μπρέμπο θέλετε να μας πείτε δύο λόγια για το πότε και πως ξεκινήσατε τις πολεμικές τέχνες?

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τις πολεμικές τέχνες από το 1978. Έναυσμα ήταν η επιρροή μου από τις ταινίες του Μπρους Λι. Αρχικά ασχολήθηκα με το Τζιτ Κουν Ντο, Σίτο Ρίου Καράτε και Σότοκαν Καράτε, συστήματα στα οποία έχω πιστοποίηση να διδάξω. Πολύ γρήγορα όμως με κατέκτησε το Γουίνγκ Τσουν, το οποίο και διδάσκω έχοντας το 10^ο level από τον grandmaster William Cheung, μαθητή του θρυλικού Ip Man.

Ποιές είναι οι βασικές αρχές του Γουίνγκ Τσουν?

Στο Γουίνγκ Τσουν δίνουμε προτεραιότητα στη φύλαξη της κεντρικής γραμμής μας ως προς τον αντίπαλο για να τον αναγκάσουμε να επιτεθεί με κυκλικές κινήσεις και να γίνει πιο ευάλωτος. Επίσης παρατηρούμε τον αγκώνα του αντιπάλου καθώς κινείται στην ευθεία γροθιά του κατά 2,5 φορές πιο αργά από το υπόλοιπο χέρι, ενώ στην κυκλική κατά 4,3. Αποφεύγουμε να αντιτάσσουμε δύναμη στη δύναμη και προσπαθούμε είτε να διασταυρώσουμε τα χέρια του αντιπάλου είτε να βγούμε στην πίσω πλευρά του (τυφλή).Τέλος , για να πετύχουμε τον σκοπό μας στη μάχη χρησιμοποιούμε αντανακλαστικά επαφής (chi sao ) και πλήττουμε σημεία πίεσης. Όσον αφορά την χρησιμότητά του και τα οφέλη του , αυτά είναι : α)καλή φυσική κατάσταση – ενδυνάμωση β)καλύτερα αντανακλαστικά γ)αυτοπεποίθηση δ)πειθαρχία- αυτοσυγκέντρωση ε) ταχύτητα – καλύτερος συντονισμός κινήσεων.

Λόγω της αποτελεσματικότητας του σε κοντινές αποστάσεις αλλά και της οικονομίας χρόνου πολλοί έχουν χαρακτηρίσει το Γουίνγκ Τσουν ως επιθετική πολεμική τέχνη. Ποια είναι η άποψη σας?

Αν παρακολουθήσουμε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα και δούμε ότι μια ομάδα συνέχεια επιτίθεται ενώ η άλλη συνεχώς αμύνεται , συνήθως είναι θέμα χρόνου το πότε η επιτιθέμενη ομάδα θα σκοράρει. Το ίδιο ισχύει και στις πολεμικές τέχνες, Για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις σε μια σύγκρουση πρέπει να επιτεθείς και να εξουδετερώσεις. Αν όμως προλάβει να επιτεθεί ο αντίπαλος, το Γουίνγκ Τσουν  απαντάει με ταυτόχρονη άμυνα και επίθεση , που σημαίνει ότι από την άμυνα βγαίνουμε στην επίθεση. Άρα το Γουίνγκ Τσουν  είναι καθαρά επιθετικό.

Ποια νομίζεται ότι πρέπει να είναι η ψυχολογία κάποιου κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης μίας επίθεσης?

Η ψυχολογία είναι το Α και το Ω σε οτιδήποτε κάνουμε. Σε μια επίθεση η ψυχολογία μας πρέπει να είναι θετική χωρίς να υποτιμάμε τον αντίπαλο. Να τον σεβόμαστε, όχι να τον φοβόμαστε.

Το Γουίνγκ Τσουν έχει γίνει διάσημο τα τελευταία χρόνια χάρη στη εξωτερική βοήθεια της βιομηχανίας ψυχαγωγίας, νομίζετε ότι αυτό το γεγονός έχει πραγματικά ωφελήσει τη τέχνη?

Το Γουίνγκ Τσουν είχε γίνει γνωστό στην Ευρώπη πολύ πριν την έξαρση της βιομηχανίας παραγωγής ταινιών. Σίγουρα όμως ήταν μια ευτυχής συγκυρία για να το γνωρίσει κάποιος και στην Ελλάδα και να αποφασίσει να ασχοληθεί με αυτό. Σίγουρα ήταν ένα καλό ερέθισμα.

Τι πρέπει να έχει κατά νου ένας ασκούμενος στο Γουινγκ Τσουν κατά τη διάρκεια της προπόνησης?

Ο ασκούμενος πρέπει να είναι απόλυτα προσηλωμένος στην προπόνηση και στον εκπαιδευτή του ( όχι σε ότι  επιπόλαια θεωρεί καλύτερο).Το βασικότερο όμως είναι να είναι καλός «κλέφτης» με την έννοια να προσέχει τις κινήσεις του εκπαιδευτή και να βρει την ουσία τους.

Πώς μπορεί ένας υποψήφιος μαθητής πολεμικών τεχνών να επιλέξει τη πολεμική τέχνη που του ταιριάζει και για ποιο λόγο θα του προτείνατε να ασχοληθεί με το Γουίνγκ Τσουν?

Σήμερα είναι εύκολο να βρεις από το διαδίκτυο την πολεμική τέχνη που σου ταιριάζει. Από εκεί και πέρα το δύσκολο είναι να βρεις τον κατάλληλο εκπαιδευτή. Κριτήρια γι’αυτό είναι να είναι καλός άνθρωπος, με γνώση της πολεμικής τέχνης που διδάσκει και μεταδοτικότητα. Προτείνω ενασχόληση με το Γουίνγκ Τσουν Κουνγκ φου επειδή είναι το μοναδικό σύστημα που αναπτύχθηκε από γυναίκα και δεν χρειάζεται κάποιος να αντικρούσει δύναμη σε δύναμη. Σε αυτό το σύστημα ένα μικρόσωμο άτομο εύκολα και γρήγορα μπορεί να νικήσει ένα κατά πολύ πιο μεγαλόσωμο από αυτό. Η εκμάθηση είναι εύκολη, απλή και πρακτική ενώ γρήγορα ο ασκούμενος καταφέρνει να εξαπολύει πολλαπλά χτυπήματα / sec. Το ρεκόρ είναι 8,3 γροθιές /sec του δασκάλου μου William Cheung , σύμφωνα με μέτρηση που έγινε στο πανεπιστήμιο του Harvard και έχει συμπεριληφθεί στο βιβλίο με τα ρεκόρ Guinness.

Εδώ τελειώσαμε τη συνέντευξη μας θα θέλατε να συμπληρώσετε κάτι άλλο?

Όχι, δεν θα ήθελα να προσθέσω κάτι άλλο, εκτός από το ότι στα Χανιά βρίσκεται ένας εξαιρετικός εκπαιδευτής και άνθρωπος, ο Γιώργος Χριστουλάκης  που αγαπάει απόλυτα αυτό που κάνει. Θεωρώ ότι οι μαθητές του είναι τυχεροί που τον έχουν για εκπαιδευτή τους.

Κ. Μπρέμπο σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη

Σας ευχαριστώ πολύ και  καλή συνέχεια στη προσπάθεια που κάνετε.